Andvari - 01.01.1980, Blaðsíða 130

128
ÚR BRÉFUM SR. JÓNS ÞORSTEINSSONAR
ANDVARI
og sýndist sem fjöllin ætluðu að hrynja
með alltsaman ofan í sjóinn. Hér hljóp
skemmilega á túnið, en fjarskalega á
engjanefnurnar og eins á úthagann. So
var það víðar hér í Reyðarfirði, Fá-
skrúðs- og Stöðvarfirði, og stórkostlega
á tveim jörðum í Breiðdal. Kot tók af
í Mjóafirði gjörsamlega. Það var ný-
lenda, en afréttur skulu víða orðnar
óþekkilegar eftir hlaupin. Flestallir urðu
töðulausir í vor, máttu sleppa út kúm,
sem næstum urðu gagnslausar. Á full-
orðið fé hrökk sumstaðar, en lamba-
dauði ógnarlegur, og þau sem lifa eru
veik, og má þaug telja engan pening.
Engir færðu frá fyrri en í endalok lOdu
vikunnar. Gagn af búsmala bæði furðu-
dauft og seinfengið, fáar ær rúnar enn,
sauðir voru hér vænir. Varpið kom hér
3 vikum seinna til en í fyrra. Eggin
urðu nokkur í bráðina, en ógnar enda-
sleppt, og dúnninn fór í fordjörfun, þeg-
ar vatnið rann um hólmana. Sjóarafli
hefur so sem enginn gefizt fyrr en dá-
lítið nú við mánaðarlokin af spröku í
veiðistöðum, sem ná á hafið, en þeir
geta fáir sótt. Bágindi hafa því verið
hjá almenningi í meira lagi í vor, og
bætti ekki um, að ekkert fékkst lán í
kaupstað. Höndlunarskipið kom 13da
Maji, en þar var ekkert gott að fá, nema
betalingur kæmi útí hönd. Síðasta Maji
kom hér speculant Ivarsen, sem lánaði
ódeigt tii Júlímánaðarloka, og jusu menn
upp kornið hjá honum, hvörneg sem
höndlurum líkaði það. Brú eða Brún
norskur kom hér og hafði enga viðdvöl
að kalla má. Ivarsen seldi rúgtunnuna
á 8 rd, baunir á 9, grjón á 11 rd, tóbak
allstaðar fónadýrt. íslenzkar vörur eru
teknar með 18 sk. prís tólgpundið, en
ullar á 24 sk. Bregður nú mönnum við
prísana þá í fyrra, en lakari kjörum
vöndust menn forðum en þeim, sem nú
eru. Lausakaupmenn 2 norskir komu
hér með eingöngu timbur, rauk annar
strax í burtu, en hinn selur lestina við
auction á morgun. Ekki kemur Lottruf
hér alvanur lausakaupmaður, og sárast
ekki Tomsen á Seyðisfjörð, sem helzt
hefur rífkað prísana. Það lítur nú ekki
út fyrir annað en þessir prísar, sem eg
skrifaði, ætli að verða hér gildandi.
Að norðan hefur frétzt, að tólg sé tekin
á 23 sk., en hvít ull á 28. Sé það satt,
eru það góðir prísar.
Af okkar högum er það að segja, að
eftir Trinit. lagðist kona mín elskuleg
og lá þungt í sinni gömlu höfuðpínu á
3ju viku. Jakobína lá rúma viku
þungt og var sein að hressast, kom þó
til aftur. Var hér þá bágt í heimilinu.
Eg var ofur aumur meir en viku og er
lasinn enn, samt hresstist Þuríður mín,
so við komustum bæði í kirkju til altaris
4. Sunnudag eftir Trinit. eða 27. Júní og
erum bæði síðan á ferli. Sr. Hallgrímur
var þá lasinn og er það enn, sem er
þyngsta meinið, en Kristrún mín hefur
um þetta tímabil, sem menn halda að
hér hafi verið landfarsótt í bænum, eins
og annarstaðar, verið við sitt sama og
jafna.
Og Benedikt minn fór nú frá
Galtastöðum. Buðu þaug hjónin Sigfús
Pálsson frá Þórunnarseli honum til sin
í húsmennsku. Konan er Guðrún Björns-
dóttir, systir Stepháns Björnssonar, sem
Solveig okkar varð einhvörntíma sam-
ferða innað Vöglum. Þaug búa á Ketils-
stöðum, yzta bæ í Jökulsárhlíð, eru vel-
hafandi, og þekki eg þaug að góðu frá
því eg var á Kirkjubæ. Jörðin er væn.
Sigurgeir hefur lofað að fá honum tún-
part undir 16 til 20 bagga. Eg get ei ann-
að en fagnað þessu, úr því sem var að
ráða. Mér finnst þau Benedikt og allt hið
sama kona hans fara so vel að ráði sínu
sem unnt er, að mér sýnist. Mennirnir
eru hjá þeim sex, nl. þaug hjónin og