Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1985, Blaðsíða 124

Andvari - 01.01.1985, Blaðsíða 124
122 MATTHÍAS JOHANNESSF.N ANDVARI alltaf koma til skjalanna með truflandi aðfínnslum sem hann var hættur að þola og því var nú kominn tími til að gera sér einhverja grein fyrir því hvar þeir stæðu hvor um sig. Hann sló stafnum fast í gólfið og þá var dregið niður í útvarpinu svo hann gat áfram verið einn með hugsunum sínum. Ja, einn! Það var nú eitthvað annað. Heilinn hafði ekki síður truflandi áhrif á hann en umhverf- ið; síminn, dyrabjallan og útvarpið, stundum sjónvarpið. Heilinn var raun- ar eitt af þessum hávaðasömu tækjum sem létu hann aldrei í friði nenta hvað hann var þeirra verstur viðureignar. Það var ekki liægt að láta hann afskiptalausan eins og dyrabjölluna og símann því hann hætti ekki áreitni sinni þótt honurrt væri ekki sinnt og ekki var hægt að slá stafnum í gólfíð með þeim árangri að það drægi niður í útvarpi eða sjónvarpi. Heilinn var skæðasti óvinurinn, það var hann farinn að gera sér ljóst. Og líklega væri hann ósigrandi. En hann hét því nteð sjálfum sér þegar hann settist aftur við skrifborðið til að koma þó ekki væri nema tveimur setningunt á blað að hann skyldi ekki gefast upp fyrir honum fyrr en í fulla hnefana. En það yrði líklega ekki fyrr en þeir fúnuðu í rakri moldinni, hvor í sínu lagi. Og þó hafði hann eitthvert hugboð um að heilinn myndi starfa áfram einhvers staðar, í einhverjum eða einhverju, löngu eftir að hann tæki að fúna. Heilinn var verstur viðureignar þegar hann svaf svefni hinna réttlátu, þá var eins og hann léti hann aldrei í friði. Stundum var engu líkara en hann liefði elzt um mörg ár þegar hann vaknaði að morgni eftir næturlanga viðureign við heilann og hann gaf skít í þær kenningar Freuds sem hann hafði kynnt sér vel og jafnvel notað í verkum sínum þegar öll sund voru lokuð að draumar væru óskir þess sem dreymdi; kæmu sem sagt að innan en væru ekki boð að utan. Hann þóttist orðinn þess fullviss að sumir draumar væru slíkt rugl að vísu en þó fæstir og líklega kæntusl þessir óska- draumar einungis að þau fáu skipti sem heilinn lét deigan síga og tók sér smáhvíld á nóttunni eftir mikið erfiði. En hitt væri algengast að margt af því sem hann dreymdi kæmi úr óvæntri veröld sem heilinn birti honum af einhverjum ástæðum; hann væri boðberi og það fór ekki hjá því að vísu að hann hefði fengið góð skilaboð „að handan“ og eftirminnileg. En livað um það. Þá hafBi hann setið á sárshöfði við heilann og sambúð þeirra verið við- unandi. En svo voru það þau skipti sem ríkti styrjaldarástand milli þeirra, hvorki meira né minna, og hann gat ekki tekið á heilum sér vegna aðsóknar þessa undarlega og óskiljanlega tækis sem var komið fyrir í höfði hans með jafn eðlilegunt hætti og á jafn snilldarlegan hátt og annað sem náttúran hef- ur skilið eftir á löngurn þróunarferli sínum. Það hafði jafnvel komið fyrir að hann hafði vaknað að morgni dags eftir næturlanga stórstyrjöld við heil- ann um eitt orð í texta sem hann hafði skrifað þremur eða fjórum sólar- hringum áður og engu líkara en honum hefði ekki komið dúr á auga alla nóttina þótt hann hefði sofið óvenjuvel og vaknað úthvíldur. En því var þá
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.