Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1921, Blaðsíða 81

SÐUNN Frá kreddutrúnni til faf<naðarerindisins. 75
kraftaverk eða útrekstur illra anda. Þar verður að
-setja í staðinn nýtt kerfi, er gefi kirkjuárinu belri
mynd og merkingu og djrpki skilning manna á fagnað-
arerindinu og boðskap Jesú belur en sá textaglundroði,
:sem nú er notast við. Og þá verður að velja tilkomu-
rnestu og dýpstu textana bæði úr Gl. og Nýja testa-
'inentinu. Og í sá/mabókina verður jafnan að velja
andríkustu og hjartnæmustu sálmana.
t*á er ekki lítið undir því komið, að skilið sé frá
kenningunum um sakramentin, bæði skírn og kvöld-
máltíð, all hið kgnlega (magislcaj, sem í þeim felst.
Pannig er það algerlega andstætt anda fagnaðar-
'erindisins og frumkristninnar að ausa börn vatni
með þeim formála, að börnin fæðist fyrir það af
nýju. Þetta eru kynjar, en ekki evangelisk trú. Kg
fyrir mitt leyti lít svo á, að balda megi barnsskírn-
ánni, svo sem liún hefir þróast sögulega, og að hún
tiafi sínu miklu þýðingn svosem heilög heimilis- og
safnaðarathöfn, þar sem barnið er tekið í samfélag
thinna trúuðu sem eitt af náðargjöfum Guðs. En við
böfum engan rétt til að segja það um barnsskírnina,
sem í Nýja testamentinu er sagt um skírn þeirra, sem
tóku skírn í Jesú nafni, en ekki þrenningarinnar,
(fullir trúar og fyltir heilögum anda. Það er hin mikla
villa Endurskírenda, að þeir gera skírnarathöfn frnm-
kristninnar að sáluhjálparskilyrði. Pað er hún ekki.
Jafnvel Páll postuli segir, að hann sé ekki sendur
til að skíra, heldur til þess að boða fagnaðarerindið.
Kvöldmáltíðarkenningin lútherska bæði í fræðunum
og öðrum játningarritum stappar mjög nærri kaþólsku
kenningunni, þar sem svo er að orði komist: »Alt-
arissakramentið er líkami og blóð drottins vors Jesú
ívrists undir brauðinu og víninu, oss kristnum til að
eta og drekka, stofnað og staðfest af sjálfum Kristi«.
Petta eru töfrar og ekkert annað, að ætla með bibliu-
-orðinu að vígja svo brauðið og vínið, að það verði