Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1942, Side 39

Eimreiðin - 01.01.1942, Side 39
ElMnEIÐIN FORNGRIPUR 19 Sextán ára — mér þótti gaman að þvi að reyna að ofbjóða karlinum með spillingu minni. — Þú ert stór og efnilegur, eftir aldri, sagði hann og kjams- aði á munntóbakinu. — Ojæja, drengur minn, í mínu ung- daenii var ekki verið að halda kjarngóðum og hressandi lít- grösum og mixtúrum frá unglingunum, til að mynda munn- tóbaki og brennivíni í hófi. Ég ætla, að ég hafi ekki verið ne®a tólf ára, þegar ég bragðaði fyrst munntóbak og hef gert Það síðan. ■ Hvað ertu gamall? spurði ég. — Ég varð áttatíu og þriggja á þorraþrælinn, núna, það niUa vera rétt, drengur minn, enda er ég nú til einskis lengur nema éta og sofa. Það gengur nú svona. Þá hefur þú tekið upp í þig í sjötíu og eitt ár. Rétt mun það, góðurinn minn, sagði karlinn, — og vel l'íið þó. £n hitt, með brennivínið; ég trúi því, að það hafi aðskiljanlega holla og hreinsandi náttúru, sé það brúlcað í liofi 0g ekkj ag staöaidri. þag er eins með það og annað, að það nia misnota það; þennan spírítús eða anda má temja sér til ^jartastyrks og taugatemprunar. — Það held ég þeir hafi fengið sér neðan í því Egill Skallagrímsson og meistari Jón. Já, sagði ég nú, til þess að halda karli við efnið — en lefcfur þú nú ekki, að þeir hefðu kannske orðið enn þá meiri °furnienni, ef þeir hefðu aldrei bragðað áfengi? Rarl leit á mig, og horfði svo um stund þegjandi út yfir sPegilslétt hafið. Það er von að þú spyrjir, drengur, sagði hann svo loks, hvað sér maður ekki nú á dögum? Renglulega og saman- vl®kta unglinga, gula af pappírsreykingum og næturvökum n§ Austurstrætisslæpingsskap, hálffulla af þessu skólpi, sem leh kalla vín, rænulausa og ónýta til alls. — Og stelpurnar! ^eiar upp fyrir hné, en að ofanverðu dúðaðar í skinnum af yt’Ulu nierkurinnar, alls konar ófétum, töfum, hundum og hnrdusdýrum. Finnst þér þá ekki ungu stúlkurnar laglegar? spurði ég. ~~~ Vist eru þær laglegar, skinnin! sagði karl, ef þær væru Ppfærðar á kristilega vísu, eins og mæður þeirra, — ég vildi ' as>t hafa, öinmur þeirra, því mæðurnar eru nú ekki betri, upp-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.