Eimreiðin - 01.01.1942, Síða 79

EIMreiðin
Styrjaldardraumar.
[ Draumar uin vigaferli og styrjaldir er gamalt og nýtt fyrirbrigði hér
‘l landj. I íslendingasögum er fjöldi slíkra drauma skráður, og tóku menn
°ft á þeim mark mikið, að þvi er sögurnar herma. A siðustu árum fyrir
‘lúverandi styrjöld og síðan hún hófst, hafa allmargir slíkir draumar kom-
Izl i hámæli, og þá stundum afhakaðir, eins og oft vill við hrcnna, er
“laður segir manni og nákvæmni skortir. Hér fara á eftir tveir styrjaldar-
'lraumar, sem IJimrciðinni hafa borizt. Styrjaldardraumar gela þeir heitið
“'eð réttu vegna þess, að liver, sem reyndi á annað horð að ráða þá, myndi
“Ú meira eða minna leyti setja þá í samhand við athurði yfirstandandi
styrjaldar. Draumur Jónasar horhergssonar, útvarpsstjóra, cr eins ákjósan-
IcSa vottfestur og hægt er yfirleitt að vottfesta drauma. Draumur Guð-
‘“Undar Ögmundssonar er skráður eftir honum sjálfum. Hér vcrður engin
tilraun gerð til að ráða þessa drauma, heldur látið lesendunum eftir. Fleiri
SU rjaldardraumar hafa Eimreiðinni horizt, en ekki svo vel vottfestir eða
^1,1 svo öruggum heimildum, að fært þyki að hirta þá. — Rilslj.]
^rauimir Jónasar Þorbergssonar, útvarpsstjóra,
a^faranótt miðvikudagsins 5. júní 1940.
^ðfaranótt 5. júní 1940 dreymdi mig draum þann, er hér
'erður skráður. Ég hafði sofið illa fyrri hluta nætur, en sið-
ara hluta næturinnar svaf ég vel og draumlaust að öðru en
þessuni draumi.
hg þóttist úti staddur á bersvæði, ásamt fleiri mönnum.
i>(>Ui mér einn maður standa fast við hlið mér, en gerði mér
<-kki frekari grein fyrir, hver hann var. Mér þótti þetta vera
haustlági eða snemma vetrar; snjór var yfir alla jörð og
'atn isi lögð. Einkum var mér í hug fljót nokkurt þar nálægt.
^Iér þótti þetta vera að kvöldlagi og meira en hálfrokkið.
Lofti var þannig farið, að það var hrannað dimmgráum
shýjuni, og sló á birtuglampa viða í skýjahrönninni. Veður
Var kyrrt, en uggvænlegt. Þegar ég virti fyrir mér skýjafarið,
birtist mér sýn nokkur, er mér þótti næsta furðuleg. Skammt
U-á yfirborði jarðar skreið fram úr skýjaþykkninu það, sem
^ér helzt virtist vera mjög langur einhvers konar fleygur,
°8 er það færðist nær, tók það á sig sívalningslögun, og þótti