Eimreiðin - 01.01.1942, Síða 91

Eimheiðin
HETJUSKÁLDIÐ NORDAHL GRIEG
71
kyrlát hvatningar- og aðdáunarorð til þeirra mörgu, sem berj-
ast þrotlausri baráttu við erfið skilyrði án þess nokkurntima
að hika eða vikja úr vegi fyrir hættunum. Norska sjómanna-
stéttin er honum kært yrkisefni og það göfuga hlutverk, sem
henni er ætlað að vinna í átökunum um föðurlandið. Hann
tíkir norsku sjómönnunum við gömlu Eiðsvallahetjurnar frá
1814. Þæi- komu hvaðanæva að úr sveitum og bæjum lands-
lns- Norsku hetjurnar koma nú utan af hafinu og gera strand-
í fjörðum hins hertekna Noregs. Sjóherinn norski er
Þjálfaður á öllum heimsins höfum. Hann hefur öðlazt vígslu
Þaisins, og hafið mun skila honum heim og gefa honum landið
nýju. Grieg lofsyngur hetjulundina, siðgæðisþroskann, sem
Þjáningin og baráttan veitir. Trú hans á siðgæðið, þrána eftir
Iettlæti, er svo sterk, að hún nær einnig til óvinanna. Einnig
Þeh- munu að lokum verða að gefast upp fyrir hinu ósigrandi
1 °ttlseti, sem stjórnar tilverunni. Sigurvegarinn er fangi, unz
Þonum skilst, að til þess að geta sigrað aðra verður hann fyrst
að frelsa sig sjálfan. Nordahl Grieg hefur ort ljóð, sem hann
llefnir Til þýzku hermcinncuuia, þar sem hann lýsir verkun-
llln endurgjaldslögmálsins og minnir á, að hlekkir hinna kúg-
uðn verði í höndum þeirra að járnkylfum, til þess að drepa
llleð kúgarann. En hann viðurkennir jafnframt, að meðal þeirra,
Seni sendir eru til að kúga þjóð hans, séu einnig þeir, sem neita
að drepa og kvelja. Mannúðin, siðgæðið á hvarvetna einhverja
lulltrúa, og það sættir oss við lífið, varðveitir bjartsýnina jafn-
'el þegar mest syrtir að. Og í Söngnum til norsku barnanna
t>etur skáldið ekki varizt þeirri hugsun, að ýmsu hafi verið áfátt
1 Noregi og örlög þess nú ef til vill að einhverju leyti sjálf-
skaparvíti. Að sjálfsögðu verður að berjast fyrir fullum sigri
^tir óvininum, en á eftir verður að bvggja landið og Iifa í land-
llln enn betur en áður.
Föðurlandsást Nordals Grieg er heit og ástríðuþrungin. í
°|lu> sem hann yrkir, má finna þessa ást til Noregs og norsku
Þjóðarinnar. Ættjörðin er honum ímynd alls, sem er fagurt og
eftirsóknarvert. Og til hennar beinist hugur hans bæði í vöku
°g draumi, útlagans í Vesturvegi, sem þráir það eitt að komast
Þeim i faðm Noregs, þegar hann er aftur frjáls.
Sveinn SigurÖsson.