Búnaðarrit - 01.01.1917, Blaðsíða 12
K
EUNAÐARRIT
Sama ár. Kaupmaður Orönholt í Berufirði 2 rd. „fyrir
hans ástundun í því að fjölga æðarfuglinum".
Sama ár. Séra Sœmundur Þorsteinsson í Garpsdal
„fyrir hit sama“ 4 rd.
1789 Þorsteini bónda Hákonarsyni á Grjótnesi í
Norður-Múlasýslu „gefnir 4 rd.“ og Einari
presti Arnasyni á Sauðanesi „gefnir 10 rd.“
Talið meðal verðlauna æðarvarp áhrærandi.
1793—’94. Bóndanum Einari Jönssyni á Kollafjarðar-
nesi „fyrir æðarhreiðra tilbúning" 4 rd.1).
í verzlunartilskipuninni 13. júní 1787 er ákvæði um
friðun æðarfugls. Er þar bannað að skjóta æðarfugl eða
drepa hann með hundum eða netjum,að viðlagðri 3marka
sekt (^/2 rd.) fyrir hvern fugi. Hver sem er að drápinu
og ekki Ijóstar því upp, sektist hálfu minna. Uppljóstr-
unarmaður fékk 2/3, en fátækrasjóður Vs sektanna. Þó
má maður veiða œðarfugl í sínu eigin landi, ef enginn
nábúanna bíður tjón við það2). En geri hann það í ann-
ars manns landi, þar sem umbúnaður hefir verið gerður
til friðunar fuglsins annaðhvort í hólmum, eða með sér-
stakri hreiðrabygging, þá bæti hann skaðann samkvæmt
lögum, og sá sem spillir eða eyðileggur slíkan umbúnað
gjaldi ofríkisbætur. Egg er öllum bannað að taka nema
varpeigendum, og þar sem fleiri eru sameigendur ekki
nema eftir samkomulagi og á vissum dögum, og aldrei
seinna en í lok vikunnar fyrir Jönsmessu. Egg er og
bannað að taka þar sem varp er að byrja, til þess að
fuglinn hænist betur að varplandinu og honum fjölgi fljötar3).
1) Á öllum þeseum jörðum er nú æðarvarp nema Höskulds-
stöðum. Tvær þeirra, Sauðanes og Laxamýri, eru með mestu
varpjörðum á landinu. Árið 1805 var 50 punda varp á Sauðanesi
og 40 punda á Laxamýri, sbr. bls. 21, og hafa þessir menn, sem
hér eru nefndir, að líkindum ekki átt lítinn þátt í vexti varpsins.
2) Leturbreytingin min.
3) Lovsamling for Island, 5. B., bls. 453.