Búnaðarrit - 01.01.1917, Blaðsíða 18

12
BÚNAÐARRIT
breytingum. Brot gegn sölu, gjöfum og brottflutningi
æðareggja af heimili varpeiganda varðar 5—200 króna
sektum. Brot gegn skotum frá 15. apríl—15. júlí nær
friðlýstu æðarvarpi en í 2 kílómetra fjarlægð 5—15 kr.
sektum, og sömu sektir liggja við, ef nokkur ieggur hrogn-
kelsanet frá 15. apríl—15. júní án leyfis varpeiganda
nær varplandi en V* km. frá stórstraumsfjörumáli. Sektir
fyrir netveidda æðarfugla eru hinar sömu og fyrir skotna
fugla. Æðarfuglanet má enginn ieggja að viðlögðum 50—
100 kr. sektum. Uppljóstrarmaður fær 2/« sekta, en
a/3 rennur í sveitarsjóð, þar sem brotið er framið.
Síðan þessi lög gengu í gildi, heflr eggjatakan stórum
minkað, þar sem eg þekki til. Síðastliðið vor (1916) var
dúntekja hér vestanlands óvenjulega mikil, og getur það
verið þessum lögum að þakka.
Með lögum 19. febrúar 1892 um eyðing svartbaks-
eggja var öllum varpeigendum á Breiðafirði gert að skyldu,
að eyða öllum svartbakseggjum í landi ábýlisjarða sinna
og sömuleiðis þeim, er búa alt að 1 mílu frá friðiýstu
æðarvarpi, þótt ekki sé æðarvarp á jörðum þeirra, að
viðlögðum 5—100 kr. sektum. Svartbakur heflr iengi þótt
einn versti vargur í varplöndum á Breiðafirði; eru þar
víða mikil svartbaksvörp, og átti með lögum þessum að
hefta fjölgun þessa óvinar æðarfuglsins. En þeir, sem
svartbaksvörpin áttu, lögðust sumir mjög á móti þessum
ráðstöfunum, jafnvel þótt þeir ættu líka æðarvörp, og
varð árangurinn af þessum lögum því minni en til var
ætlað, og nú munu þau að mestu dauður bókstafur.
2. Æðnrvarpið og þjóöin.
Af því, sem sagt er hér að framan, er það auðséð,
að löggjafarvaldið heflr frá öndverðu gert sér far um að
friða æðarfuglinn og efla þannig æðarvarpsræktina, að
svo miklu leyti sem í þess valdi heflr staðið. Nokkuð
hefir sjálfsagt áunnist í þessa átt með löggjöfinni, en