Búnaðarrit - 01.01.1917, Blaðsíða 108
102
BÚNAÐARRIT
Því miður gat eg ekki byrjað á þessum tilraunum,
af fyrgreindum ástæðum, fyr en jörð var að mestu þrotin,
og því lítið sem ekkert hægt að beita. Eg hafði gefið
ánum allvel áður en á tilraununum var byrjað. og þær
voru kviðaðar og í góðu ásigkomulagi. Yoru þær þannig
vegnar 6. des. Gerði eg svo ráð fyrir, að ærin þyrfti sem
svarar V50 á móti eigin þyngd sinni til viðhaldsfóðurs,
og áttu heygjafa-ærnar eftir þvi að þurfa 18 Í6 á dag,
og miðaði eg heygjöf hinna flokkanna við það.
Mat eg þá matfóðrið þannig:
1 rU> rúgmjöl á móti 4 ® af heyi
1 - olíukökur - — 6 - - —
1 - sildarmjöl- — 6 - - —
1 - iýsi - — 10 - - —-
Varð því dagsgjöf flokkanna í' byrjun þannig:
I. flokkur 18 & hey
II. — 12 - — 1,5 ® rúgmjöl
III. — 12 - — 1 olíukökur
IV. — 9 - — 1 sildarmjöl, 0,30 ® lýsi
V. — 13'/= - — 0,45 - lýsi.
Það sýndi sig íljótlega, að þær ærnar, sem höfðu mat-
fóðrið, fengu ekki nægilega kviðfylli, sérstaklega IV. fl.,
sem eðlilegt var. Þær kviðdrógust því talsvert, sérstak-
lega IV. fl., og rýrnuðu sýnilega; það mun líka hafa
haft nokkur áhrif, að þær ærnar, sem eg gaf olíukökurnar
og síldarmjölið, átu matfóðrið illa, sérstaklega 1. vikuna,
einnig það, ab matfóður-ærnar drukku miklu minna vatn
en þær, sem eingöngu höfðu hey. Eg vó því ærnar ekki
fyr en eftir hálfan mánuð. Vildi venja þær ögn við mat-
inn og bíða eftir því, að innýfli þeirra drægjust saman
það, sem hklegt væri að þau mundu gera með þessu
fóðri. Það kom líka í ljós, þegar eg vó ærnar, að matar-
ærnar böfðu lézt til muna. Eg breytti þó ekki til með
gjöflna; vildi reyna þetta gjafalag til þrautar.
Þegar eg vó ærnar 3. jan., virtist mér það sýnt, að