Morgunn - 01.12.1921, Side 90

210
MORGUNN
»Eftir dóminn hreppa þeir, sem með vantrú og þrjóskw
hafa Tiafnað guðs náð, eilífan dauða eða eilifa glötun, Lif
þeirra verdur œfinlegt kvalalif í sambúð við illa anda,
endalaus angist ng örvœnting, dn allrar vonar um frelsun.
Þetta er kallað hinn annar dauði«.
Morgunn telur það ekki sitt verk, að deila um trú-
aratriði. En það verðum vér að segja hreinskilnialega,
að oss furðar ekkert á því, að þeir menn séu til, og að
þeir séu margir, sem eru mjög ófúsir á það að láta börn
eín glíma við slikar kenslubækur í kristindómi — bækur,
sem eru orðnar svo úreltar, að þær riða sumstaðar til-
finnanlega í bág við almenna þekkingu nútiðarmanna
og á öðrum stöðum við lifsskoðun og trúarhugmyndir
alls þorra kristinua manna, — bækur, sem jafnvel flytja
börnunum það, sem í augum margra stappar mjög nærri
guðlasti.
Areiðanlega ætti þjóðkirkjan, sjálfrar sinnar vegna,
að afstýra því, að eftirleiðis verði, eins og nú, að eins
um þrjá kosti að velja, fyrir þá menn, sem vilja fá fermd
ungmenni sín og í þjóðkirkjunni vilja vera. Þeir kostir
eru þessir:
1. Að fá börnunum í hendur óhæfar kenslubækur í
kristindóml; eöa
2. Aö íáta undirbúning fermingarinnar og þá athöfn
sjáifa fara fram i tráBsí við kirkjuna — sera vér teljum
fyllilega löglegt, eins og áður er sagt; og loks
3. Að sleppa fermingunni með öllu.
Það er bersýnileg ekylda kirkjunnar að gera annað
hvort: að sjá mönnum fyrir barnalærdómsbók, sem er við
hæfl nútlðarmanna, eða afnema alla kverkenslu við und-
irbúning undir fermingu, eins og þeir vilja að minsta
kosti mjög margir, sem mest hafa fengist við uppeldis-
mál þjóðarinnar.
Þetta fermingar og kvermál er eitt af þeim vanda-
rnálum, sem kirkja lands vors fær nú til viðureignar.