Morgunn


Morgunn - 01.12.1935, Síða 17

Morgunn - 01.12.1935, Síða 17
MORGUNN 143 aldahvörf slíkur boðskapur hlaut að marka í trúar og vit- undarlifi Gyðingaþjóðarinnar. Þeir trúðu víst fæstir á neitt alsjáandi vald. Guð var í þeirra augum svo fjarlægur mönnunum, að hann hafði engin minstu áhrif á stjórn heimsins. Þeir voru hættir að trúa á herguð sálmanna, sem barðist með þjóðinni og fyrir hana gegn óvinum hennar. Nú trúðu þeir að hann sæti svo hátt að engir kveinstafir mannanna næðu til hans. Þeir trúðu heldur ekki á fram- haldslif öðru vísi en sem einhverja skugga tilveru, sem þeir gerðu sér ekki ljóst, hvernig væri háttað. Allrasízt trúðu þeir því að menn öðluðust við dauðann neina þá hæfileika sem þeir ættu ekki í þessu lífi; fremur var það trú þeirra að næsta tilvera stæði rúmri skör lægra en þessi, sem vér lifum í hér. ÖII þessi lög og reglur, jafnt trúarlegs sem veraldlegs eðlis, voru miðuð við þessa jarð- vist eingöngu. Að mönnum liði sem bezt og allir mættu vera óhultir um þau gæði, sem þeim hafði tekist að afla sér. Lesið boðorðin. Ekkert einasta þeirra bendir í aðra átt en þessa. Það er verndin yfir lífi, eignum og mannorði, sem þau leggja áherslu á og svo að ekki megi tilbiðja aðra guði en Jahve, því að þá reiðist hann og sleppir hend- inni af sinni útvöldu þjóð. Alstaðar eru það eiginhagsmun- ir þessa lifs, sem sitja í fyrirrúmi fyrir öllu. Gyðingar mið- uðu trú sina alveg eingöngu við þessa jarðvist. Ekkert gat verið þeim fjarlægara en áfellast menn fyrir óunna hluti. Það voru verkín ein og ekkert annað, sem gat haft áhrif á líf þeirra hér og hvað kom það svo við þeim eða Guði, hvað fram fór í leyndum hugans eða jafnvel hvað gerði til með þau verk, sem ekki urðu opinber? Svona munu líka flest trúarbrögð heimsins á þeim tímum hafa litið á málið og mennirnir skildu þetta svo dæmalaust vel. Það var í sam- ræmi við alla þá sýnilegu tilveru og annað skildu þeir ekki. Það er of lint að orði kveðið að mennirnir hafi mis- skilið Krist, þegar hann kom fram með boðskap sinn og dæmdi alt þetta, sem þeir höfðu af fremsta megni reynt að varðveita, algerlega einskisverða hluti. Eiginhagsmunirnir,sem
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.