Morgunn


Morgunn - 01.12.1935, Page 21

Morgunn - 01.12.1935, Page 21
MOKGUNN 147 taka andleg dularmögn til greina. Og margt af því, sem vísindi efnisins eru nú að sýna oss, sannar oss einmitt að fleira er til í veröldinni en oss fyrir skemstu óraði fyrir. Vér skulum til dæmis taka hið dularfulla tæki nútímans, útvarpstækið. Það einfalda áhald gerir oss færa um að heyra um allan heim. Þetta er gert með þeim hætti að ýmiskonar hljóð eru send út í heiminn með krafti frá sterkum rafstraumi. Þér haldið ef til vill að hljóðin berist á öldum loftsins, sem komist á hreyfingu fyrir áhrif straums- ins. Þetta er alls ekki svo. Hinn sterkasti rafstraumur, sem þekkist í heimi, mundi ekki orka að senda hljóð á loft- bylgjum nema tiltölulega mjög skamma leið. Loftið er svo þungt og veitir svo rnikla mótstöðu. Nei, vísindin vita að allur geimurinn er fullur af einhverju efni, sem ekki er samsett úr neinum þeirn efnum, sem menn þekkja og hefir enga þyngd eins og alt annað, sem þekkist í efnisheimin- um. Menn vita ekkert um þetta efni, nema menn vita að það er til. Vísindamennirnir kalla það »eter« og segja að hljóðið, sem vér náum úr útvarpstækinu berist til vor á bylgjum etersins. Þarna segja þó vislndin oss að vér lif- um í heimi, sem fulliir sé af ósýnilegu og óþreifanlegu efni sem fylli alla hlutí og hafi margvisleg áhrif. Hvernig fara þá menn, sem þetta játa, að efast um að til sé andlegur heimur með verum, sem við getum ekki skynjað í venju- legu ástandi og með venjulegum tækjum eða jafnvel full- ýrða, að þær séu ekki til, þegar mannkynið hefir orðið varí við þessar verur á öllum öldum? Nei, vinir rnínir! Það verður ekki með nokkru skynsamlegu móti komist undan því að játa það að vér lifum í sambýli við verur, sem vér venjulega heyrum ekki né sjáum. En hverjar eru þá þessar verur? í ritningunni eru venjulega nefndir englar, sem gerðu vart við sig, þegar mennirnir voru staddir í nauðum, líkamlega eða andlega. Þeir eru þar skoðaðir sem sérstakir sendiboðar Guðs. Víst er það ekki ósennilegt að til kunni að vera aðrar verur en við mennirnir á þessari jörð, við sem ekki erum annað 10*
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.