Morgunn


Morgunn - 01.12.1935, Side 88

Morgunn - 01.12.1935, Side 88
214 M0R6UNN lega loftslagið er þess kyns. Sannleikurinn er sá, að hann kann ef til vill að finna þessar svæfingar-umleitanir við dagleg störf sín, eða jafnvel þegar hann er á gangi á strætum úti. Þessu verður að verjast. Eg vil halda því fram, að mjög holt sé að hafa það hugfast, að þeir menn einir ættu að sætta sig við að láta taka sig í sambands- ástand, sem geta ráðið yfir sér sjálfir. Alveg eins og sá maður er þræll, sem verður að gera hvað sem honum er sagt, og frjáls verkamaður er sá, sem að nokkru leyti getur um það valið, hvort hann vill, eða vill ekki vinna fyrir einhvern sérstakan mann, eins má miðilsstarfið aldrei verða að þrældómi. Það verður að vera starf, sem menn taka að sér með fullri meðvitund og af fúsum vilja fyrir verur, sem miðillinn treystir. Þá kemur spurning, sem i raun og veru er einkar auðvelt að svara. Það eina sem á ríður, er að halda hugsununum starfandi. Það er ekki tor- velt að renna huganum yfir það sem þú hefir gert allan þann daginn frá því er þú fórst á fætur um morguninn, að minnast af ásettu ráði þess, er gerst hefir þann daginn eða þá vikuna. Svo lengt sem þinn eigin vilji er starfandi, getur engin vitsmunavera utan við þig náð stjórn á þér. Annar örðugleiki, sem fyrir mig kom, var sá, þegar sambandsástand var að byrja að þroskast hjá mér, að mér var einu sinni fleygt á gólfið. Eg hefi megna óbeit á því að nokkur misbjóði Iíkama mínum, og eg vil ekki líða neinum framliðnum manni að fara með hann með öðrum hætti en eg myndi vilja fara með hann sjálfur (nema það sé gert í einhverjum viturlegum undantekningartilgangi). Afleiðingin af þessu varð sú, að eg gerði samning við aðal-Ieiðsagnaranda minn, að ekki skyldi nema ein vera taka mig í sambandsástand. Sá sem til þess var valinn var ekki sá, sem mest talar af vörum minum, heldur sá, sem mest segulafl hafði i hópnum umhverfis mig. Hann var Hindúi af háum stigum, og eg gerði það að fastri reglu, að enginn annar en hann skyldi mega svæfa mig. Það var sömuleiðis í samningnum, að hann skyldi bera ábyrgð á
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.