Búfræðingurinn - 01.01.1947, Side 156

154
BÚFRÆÐINGURINN
á Leirá og hefur borið þann árangur, að taðan hefur aldrei tekið nein-
um litarbreytingum. í vetur er hún þó aðeins ljósbleik að lit ofan til,
gagnstætt því, sem áður var, þegar hitinn komst upp í 60-—80 stig á
Celsíus með sams konar hirðingu. En það olli stórskemmdum á töð-
unni og auk þess mikilli fyrirhöfn við að leysa hana upp.
Heiti ég nú á alla góða bændur, sem unna framförum í landbúnaði,
að taka til athugunar ofanritaða heyverkunaraðferð, því að hún er
bæði einföld og ódýr, en kemur að miklum notum.
Skozkir kynblendingar á Holtastöðum
Ejtir Hörð Valdimarsson að Hollastöðum í Austur-Húnavatnssýslu
Haustið 1943 var keyptur hingað að Holtastöðum kynblendings-
hrútur frá Hvanneyri. Hrútur þessi var af Border-Leicester-kyni; faðir
hreinræktaður, en móðir íslenzk af Kleifakyni.
Strax lambsvetur hrútsins notuðum við hann handa 9 ám. Um vorið
voru allar ærnar tvílembdar nema ein. Af þessu mætti ætla, að frjó-
semi sé rík í þessu kyni. Stuttu eftir, að hrúturinn kom hingað, var
hann vigtaður og reyndist þá vera 48 kg, en fimm mánuðum síðar var
hann orðinn 61 kg. Þetta má telja góða framför, enda var hrúturinn
og hefur alltaf verið heilsugóður.
Haustið 1944 setlum við á 6 gimbralömb undan honum, en lóguð-
um hinum öllum. Kroppar allra lambanna, sem slátrað var, fóru í I. fl.,
og þungi þeirra var góður. Þessar 6 gimbrar létum við lifa til þess að
fá reynslu um það, hvort þær hefðu meira viðnámsþol gegn mæði-
veiki en hið íslenzka fé, sem við fóðruðum þær með.
Hinn 1. jan. 1947 eru 5 þessara kynblendinga Iifandi, einn fórst af
slysförum s.l. vor. Á sama tíma hefur þý hluti hins íslenzka fjár drepizt
eða verið lógað af völdum mæðiveikinnar. Nú eru hér til um 30 ær
undan þessum hrút frá Hvanneyri. Við höfum lagt kapp á að fjölga
þessum kynblendingum, vegna þess að við teljum þá hafa kosti fram
yfir íslenzka féð.
Þeir kostir eru í stuttu máli þessir: