Búfræðingurinn - 01.01.1948, Page 47
BÚFRÆÐINGURINN
45
er að ræða uppþornnn þá er gott að gefa 3 daga í röð einn doða-
skammt (16 grömm) á dag. Ef saurinn er ljós og fitukenndur
mun einna bezt að lofdæla eins og við venjulegum doða, gott
mun síðar vera í því tilfelli að gefa 10—20 grömm (ca. 1 mat-
skeið) af saltsýru í 1 líter af drykkjarvatni, nokkra daga í röð.
Við taugaæsingum er vanalega gefið kalk í upplausn, sprautað
undir húð, betra er þó að sprauta nokkru af því inn í blóðæð
og þá um leið 200 grömmum af glucose (sykur) í 500 gr. af
vatni. Stundum reynist vel að blanda í það 100—150 Ein.-Insu-
lin. Að dæla lyfjum í blóðæð er þó ekki á færi annarra en fag-
manna, betra er því fagmönnum að fá sér glucose og gefa það í
drykkjarvatni eða hafraseyði og blanda saman við það 50
grömmum af natroni á 100 kg. líkamsþunga.
Sömuleiðis er gott að gefa brennd og mnlin húsdýrabein,
krít og gróft matarsalt í hlutföllunum 2:2:1, allt að því 5
matskeiðar. Gott er að gefa 1—2 matskeiðar af góðu þorskalýsi
eða betra vítamínlýsi.
Ameríkumenn hafa nýlega birt skýrslur, sem sýna að í viss-
um landshlutum Ameríku er orsök kaldadoðans skortur á A-
bætiefni og gefa þeim 500.000 Ein.-A-bætiefnis á 3 dögum. Við
það sáust augljós bataeinkenni eftir 24 stundir. A-bætiefni finn-
ast i lýsi og því gott að gefa það.
í Ameríku, þar sem taugaæsingar eru algengar, fæst ágætur
árangur ef gefið er 10 grönnn af klóral (Chlorali hydras) tvisvar
á dag, einn eða tvo daga í röð.
Guðbrandur Hliðar, dýralæknir.