Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1928, Blaðsíða 49
47
Forgöngumönnum skólamálsins kom þetta mjög á ó-
vart. Þeir höfðu trúað því, að presturinn væri heils hug-
arar í inálinu og skoðað drátt þann, er hann hafði viljað
hafa og ráðið um á því, að formlegur samningur væri
gerður, sem varfærni þess manns, er eigi vill kvika frá
því, er hann hefur gert. Þó höfðu ýmsir þeir, sein glögg-
skygnari eru taldir á menn, spáð því um prestinn, að hann
mundi bregðast er mest reið á, og gerði það mönnum létt-
ara fyrir um skilning á þessu.
Formaður S. Þ. U., Þórólfur Sigurðsson, var um þessar
mundir í Reykjavík, og urðu þeif Arnór og Ketill Indriða-
son, sem var þriðji maðurinn í stjórn Sambandsins, að
ráða fram.úr þessum málum heima fyrir. Þeir gengu úr
skugga um það, að byggingayleyfi mundi eigi fást á
Grenjaðarstöðum, nema beitt yrði valdi. Var þeim ekki
fjarri skapi, að grípa til þeirra ráða, en gegn því hnigu
ýms mjög sterk rök. Um þessar mundir hafði verið skift
um stjórn landsins, og mynduðu stjórnina Jón Magnússon,
Magnús Guðmundsson og Jón Þorláksson. Þeir höfðu
allir greitt atkvæði gegn fjárveitingunni til stofnunar skól-
ans á þinginu 1923, og allar líkur bentu til, að þeir væru
engu síður mótsnúnir skólastofnuninni nú. Ef nú reis ó-
fyrirleitin deila um skólastaðinn, var það óttast, að neit-
að yrði að greiða ríkisstyrkinn til skólastofnunarinnar, og
stjórnin mundi snúast á sveif með prestinum á Grenjaðar-
stöðum vegna vináttu og flokksbanda. Málaferli um þess-
ar sakir hlutu að leiða til héraðsófriðar, sem hlaut að baka
bæði héraðinu og skólanum tjón, hvernig sem lyki. Svo
hugðu forgöngumenn skólamálsins fylgi þess ekki svo
traust meðal miðaldra og eldri manna í héraðinu, að þeir
gætu verið ugglausir um, að öll fjárloforð heima í héraði
mundu haldast, ef til ófriðar drægi. Einkum voru þeir
hræddir um, að fjárloforð sýslufélagsins gæti brugðist, og
var þó mest um það vert, enda hefði fleira farið þar eftir.