Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1928, Blaðsíða 127
125
síns. En þeir Hrafn og Sturla fengu ríki í Borgarfiröi í
hendur Þorleifi í Göröuni og haföi Þorgils þar ekki af
héraðinu um langt skeið.
Þorgils settist þá að á föðurleifð sinni, Stað á Snæfells-
nesi, og tók þar við ríki föður síns. Hann gerðist þar vin-
sæll höfðingi. Einmitt um þessar mundir sættast þeir heil-
um sáttum frændurnir Sturla og Þorgils, og varð það
Þorgilsi inikill styrkur.
Áður hafði hann verið ber að baki og fáliðaður. Nú
eignast liann bakhjall, sem er honum trúr til fulls, þar sem
Sturla er. Framgirni, metnað og kapp hafði Þorgils ekki
skort, en hann vantaði tryggan og heilráðan vin. Báðir
urðu til þess að bæta hvor öðrum upp, það sem hinn
skorti. En samband þeirra er ekki reist í því augnamiði
að ná meiri völdum, heldur á einskærri vináttu. Og traust
það er þeir sýna hvor öðrum, ber þess ljósan vott, hve heil
sú vinátta er.
Eftir sætt þeirra Sturlu er æfi Þorgils sífeld sigurför.
Hann gerir samband við annan frænda sinn, Þorvarð Þór-
arinsson, og með styrk þeirra frænda sinna, fellir hann
Eyjólf Þorsteinsson frá ríki í Eyjafirði, og hnekkir veldi
þeirra Hrafns. — Síðar sættust þeir Hrafn og Þorgils
heilum sáttum, og voru vinir meðan þeir lifðu. —
Um þessar inundir er Gissur Þorvaldsson utan lands,
og Skagafjörður höfðingjalaus. Þorgils þóttist eiga þar
tilkall til ríkis, vegna ættar sinnar, en bændur voru þess
lítt fúsir að taka við honum, enda var Þorgils þá í stór-
mælurri biskups út af vígi Eyjólfs Þorsteinssonar. En hér
kemur glögt fram hvílíkur höfðingi Þorgils er. Þrátt fyrir
stórmæli biskups fær liann bændur í Skagafirði, til þess
að ganga sér á hönd.
Viðureign Þorgils og biskups er allmerkileg. Báðir eru
voldugir og ríklundaðir, óbilgjarnir og kappsainir. Biskup
er dutlungafullur og drambsamur maður, og vanstiltur í