Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1983, Side 20

18
og Strömgren gerir, verða eftir 397 Reykvíkingar
eða 6,5 %c eða mjög svipað og hjá landsmönnum í
heild.
Þar sem í ljós hefur komið, að hlutfallslegur
fjöldi geðveikra í Reykjavík og á landinu í heild er
mjög svipaður (þessi fjöldi er mjög svipaður hér og
fundist hefur í öðrum löndum) og að líkumar til að
veikjast eru nærri þær sömu nú og áður var fundið,
er sennilegt, að niðurstöður þær, sem fengist hafa
með talningunni, séu í aðalatriðum réttar, þrátt
fyrir nokkra galla aðferðarinnar.
MEGINNIÐURSTÖÐUR í STUTTU MÁLI
1. 84 læknar í Reykjavík og 31 héraðslæknir telja sig
hafa 1507 sjúklinga með geð- og taugasjúkdóma
(meðtaldir 85 fávitar), þar af eru 909 Reykvíkingar.
Umreiknað fyrir allt landið svarar þetta til 11.2%c
landsmanna. Mikill meiri hluti sjúklinganna er hjá
sérfræðingum. í sjúkrahúsum eru 525 (þar af 62
fávitar).
2. Sjúkrahúsvist vantar 162 (þar af 10 fávita) og e.t.v.
57 í viðbót.
3. Ef sjúklingum með neuroses, vefræna taugasjúk-
dóma, alcoholismus og fávitum sleppt, eru 6,26%c
landsmanna haldnir geðsjúkdómum eða mjög
svipaður fjöldi hlutfallslega og í Danmörku og
Finnlandi.
4. Þriðjungur sjúklinganna hefur verið veikur í minna
en 1 ár.
5. Rúmlega 80% þeirra, sem veikjast á ári hverju, er
batnað innan 2 ára.
6. Líkurnar fyrir 15 ára mann, sem lifir, til að veikjast
(leita læknis) af geð- eða taugasjúkdómum fyrir
sjötugt eru 40% ± 2,6%. Er það mjög svipað því,
sem áður hefur verið reiknað út hér á landi. Eru
þetta miklu meiri líkur en í öðrum löndum, en þar
hafa útreikningarnir yfirleitt verið miðaðir við
spítalasjúklinga eða aðra mikið veika.
Pakkir. Að lokum vil ég þakka borgarlækni, dr. med.
Jóni Sigurðssyni, sem gerði mér mögulegt að fá þetta
„manntal", og öllum þeim læknum, sem brugðust vel við
og veittu upplýsingarnar sem beðið var um til að hægt
væri að framkvæma talninguna. Sérstaklega vil ég þakka
sérfræðingum í geð- og taugasjúkdómum, sem lögðu á
sig mikla vinnu við að telja fram sína sjúklinga og veittu
rannsókn þessari þar með ómetanlegan stuðning. Guð-
jóni Hansen, tryggingafræðingi, kann ég bestu þakkir
fyrir aðstoð og leiðbeiningar við útreikninga og prófun á
þeim.
SUMMARY
Prevalence of nervous and mental disorder March 15,
1953.
According to information collected from medical
doctors and hospitals in Iceland it was estimated that
11.2 pr. 1000 of the population was under care on
account of nervous or mental disorder. If patients with
neuroses, alcoholism, mental retardation and neurologi-
cal diseases were excluded the prevalence was found to
be 6.26 pr. 1000 or very similar to that which had been
found in earlierstudies in Denmark and Finland.
The expectancy of a person at the age of 15 years to
develop a nervous or mental illness before the age of 70
was estimated to be 40 ± 2,6% similar to what had been
found in an earlier study in Iceland.
HEIMILDIR
1. Heilbrigðisskýrslur 1950. Reykjavík 1954.
2. Tómasson, H. Further investigations on manio-
depressive psychoses. Acta Psychiatr et
Neurol. 1938; 13; 519-23.
3. Fremming, K. Sygdomsrisikoen for Sindslidelser.
Munksgaard. Köbenhavn 1947.
4. Sæmundsson, J. Orsakir örorku á íslandi. í árbók
Tryggingastofnunar ríkisins 1943-46; 106-31;
Reykjavík 1946.
5. Slater, E. (cit. eftir ödegaard). The Incidence of
Mental Disorder. Ann. Eugen. 1935; 6; 172.
6. ödegaard, Ö. A Statistical Investigation of the
Incidence of Mental Disorder in Norway.
Psychiatr. Ouart. 1946; 20; 381-401.
7. Klemperer, J. Zur Belastungsstatistik der Durch-
schnittsbevölkerung. Z. ges. Neurol. Psychiatr.
1933; 146; 277-316.
8. Brugger, C. (cit. eftir Fremming). Versuch einer
Geisteskrankenzáhlung in Thúringen. Z. ges:
Neurol. Psychiatr. 1931; 133; 352.
9. Strömgren, E. Beitrage zur Psychiatrischen Erb-
lebere. Munksgaard. Köbenhavn 1938.
10. Kaila, M. Úber die D'urchschnittsháufigkeit der
Geisteskranken und Schwachsinns in Finland.
Acta Psychiatr. et Neurol. 1942; 17; 47.
11. Hagtíðindi, 1953. 38,3.
12. Mannfjöldaskýrslur 1941-50. Reykjavík 1952.
13. Tredgold, A.F. A Textbook of Mental Deficiency.
London 1937.