Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Qupperneq 108

Tímarit Máls og menningar
blöðin skrifuðu um það. Hver bragginn af öðrum flaug í loft upp, áður
en þrír fjórðu úr sekúndu voru liðnir sprakk allt heila vopnabúrið.
Slysið átti upptök sín í bragganum þar sem Svejk góðidáti var að læra
að meðhöndla skotull. Þar hrannaðist upp eins og risavaxið leiði úr timbri,
bitum og járngrindum sem komu fljúgandi úr öllum áttum til að votta
hinum staðfasta Svejk, sem var allsendis óhræddur við skotullina, hinstu
virðingu sína.
Framvarðarsveitir unnu að því heila þrjá daga að hreinsa rústirnar og
gætm þess að raða saman höfðum, gtunpum, handleggjum og fótum svo
góður Guð ætti hægara með að átta sig á tign manna fyrir hinum Efsta
Dómi og gæti þá launað hverjum og einum eftir því. Það var mikil þraut.
I þrjá daga voru björgunarsveitirnar líka að hreinsa til í gröf Svejks og
fjarlægja borð og járngrindur. Þriðju nóttina sem þeir voru að róta í haugn-
um barst til þeirra ofurþýð rödd sem var að syngja baráttusöng átjándu
herdeildar: „Piemont, Piemont, sendum áfram öflugra lið / en allar fjórar
brýrnar og Mílanborgarhlið / hopp, hopp, hopp.“ I skini kyndlanna
grófu þeir niður á þann sem þessa rödd átti. Undir haugnum var eins
konar hellir úr borðum og járngrindum. I horninu stóð Svejk góðidáti,
lagði frá sér pípuna, lyfti handleggnum tignarlega og kallaði:
„Tilkynni í undirgefni, ekkert óvænt hér, allt í stakasta lagi!“
Svejk góðidáti var nú færður úr prísundinni. Þegar hann stóð frammi
fyrir offíséranum sagði hann aftur:
„Tilkynni í undirgefni, allt í stakasta lagi. Bið í undirgefni um að vera
leystur af vaktinni því klukkan er löngu orðin sex, bið einnig um yfirtíð
fyrir dagana sem ég lá í brakinu.“
Svejk góðidáti var sá eini í öllu vopnabúrinu sem lifði af þessar hörm-
ungar.
Honum til heiðurs var haldið dálítið samkvæmi í offísérakasínóinu niðri
í bænum. I miðjum hópi offíséranna stóð Svejk góðidáti og drakk eins og
greifi með góðlátlegt og kringlótt andlitið ljómandi af gleði.
Daginn eftir fékk hann borgaða þriggja daga yfirtíð og sneri svo til
herflokksins síns eins og byrja ber í stríðinu. Þrem vikum seinna var hann
útnefndur korpórall og sæmdur stríðsorðunni af æðri gráðu.
Þegar hann stikaði inn í búðirnar í Triente með orðuna og glitrandi
korpóralsstjörnur mætti hann Knobloch lautínanti sem allur fór að titra
og skjálfa þegar hann sá þetta skelfilega vinsamlega andlit Svejks góða-
dáta:
94