Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1988, Síða 97

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1988, Síða 97
Tv<er sögur boðið mér til brúðkaups dóttur sinnar. Bara að ég fengi einu sinni almennilega að éta. Hann reisti við þumalfingurinn: - Það verður súpa. Hnausþykk og feit kjúklingasúpa. Sú verður góð. Eg skal tæma úr heilli skál. Og honum fannst sem hann hámaði í sig gula og stökka kökubit- ana í súpunni, smjattaði á þeim og að þeir rynnu viðstöðulaust nið- ur. - Allir að vinna, heyrðist kallað. Litli-Jón bærði ekki einu sinni á sér. Hann minntist þess að hafa í barnæsku verið viðstaddur brúðkaup. Það var hjá ættingjum en samt fékk hann ekkert nema kjúklingalappir að borða. Hann barðist við reiðina sem blossaði upp í honum. Hann kreppti hnefann og fannst sem hann gæti lamið allt sem fyrir væri, að hann gæti barið svo ógurlega að hvergi stæði steinn yfir steini. En þumallinn stóð enn bíspertur og minnti hann á það sem hann hafði verið að hugsa. - Síðan kálbögglar. . . Eg gæti étið sextíu. . . allavega fimmtíu. Fimmtíu eða engan. - Komið ykkur að verki, heyrðist aftur kallað. Jón reis upp með erfiðismunum. Hann var svangur. Honum varð litið á svartan leirpottinn. Tómur. . . Hvað ætti líka að vera í honum nema eitthvert sull. Hann sparkaði í pottinn, fast og reiðilega. Við höggið brotnaði stykki úr honum og einn þráðurinn sem hafði haldið honum saman flæktist utan um skinnskóinn. - Farðu í heitasta helvíti, bölvaði Litli-Jón og sparkaði af sér haftinu. - Alla tíð verð ég að þræla hér í sveita míns andlitis. Gamli skarfurinn býður manni ekkert á morgun. Allan daginn var hann í vondu skapi. En enginn tók eftir því. Litli-Jón var þannig að enginn tók eftir honum, það sá hann ekki nokkur maður. Og þannig var hann alla tíð, nauða ómerkilegur. Hann var hvorki sterkur né sérstaklega aumur, hvorki stór né lítill, gekk hvorki beinn í baki né hokinn í herðum, - skar sig hvergi úr. Líktist bara manni; hafði tvö augu og eitt nef. Og líka yfirvaraskegg. Og datt aldrei neitt í hug. Ef dagur var að morgni reis hann úr rekkju, að kvöldi gekk hann til náða; þegar að því kom festi hann 487
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.