Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Page 45

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Page 45
veru, tungumáls og umhverfísmyndar getur af sér átakamikla formgerð sem ögrar les- anda. Þetta gerist þó á sérstakan hátt hverju sinni og því fer fjarri að þetta séu allt mjög líkar bækur. VI Að sjálfsögðu er sköpun ögrandi formgerð- ar engin trygging fyrir góðu skáldverki, en þessi verk eru dæmi um að slík nýsköpun hafi útfært og endurnýjað list skáldsögunn- ar. Ég furða mig því á þeirri skoðun Gísla Sigurðssonar að „Hringsól Álfrúnar Gunn- laugsdóttur [hafi] verið ofmetið á þeim for- sendum að það sé gott í sjálfu sér að flækja formið og gera tilraun til að hræra öllum söguþræði saman“ (76). Ég hef hvergi séð dæmi þess að sagan sé ofmetin á slíkum forsendum. Gísli bætir því við að saga Álf- rúnar „hafi miklu fremur heppnast þrátt fyrir þessar flækjutilraunir, vegna þess að henni tekst að sveigja þær undir heildar- hugsun bókarinnar“ (76). Keimlíkt viðhorf til Gunnlaðar sögu Svövu Jakobsdóttur kemur fram í ritdómi Péturs Gunnarssonar um þá bók. Hann finnur að því að „hof- gyðjukaflamir“ orki á hann eins og „truflun í æsilegri sögu“ og að hann hafi þurft að „klóra sér í kollinum og marglesa efni sem stendur alveg fyrir utan söguþráðinn“; ekki sé hægt að biðja skáldsögulesanda um slík- an „greiða“: „Hér er einfaldlega komið að hinum heimsfrægu takmörkunum skáld- sögunnar.“9 Ef allir höfundar hefðu numið staðar við þessi landamæri, þá hefðu ekki til orðið mörg þeirra verka sem nú teljast stórvirki í skáldsagnagerð aldarinnar á Vesturlöndum. Gísla og Pétri yfirsést hvernig formgerð umræddra verka myndar grundvallarþátt í merkingarsköpun og heildarhugsun þeirra, kannski vegna þess að þeir eru svo upptekn- ir af að ímynda sér einhvem „almennan“ lesanda sem er alltaf á fömm; sem leggur frá sér söguna jafnskjótt og hann fær ekki greiða þjónustu hjá henni. Ekki verður bet- ur séð en að þeim „hænuhaus lesandans“ sem Guðbergur spaugar með í Önnu sé þarna skákað fram í fullri alvöru. Það eru sem betur fer til allskonar lesendur. Ef ævinlega hefði verið tekið mið af þeim lesendum einum sem aldrei vilja sleppa taki á hinum heimsfræga söguþræði, þá er ég hræddur um að ekki hefðu komið fyrir sjón- ir manns fjölmargar skáldsögur sem sæta tíðindum í íslenskri bókmenntasögu síð- ustu áratuga. Þær skáldsögur undanfarinna ára sem ég hef nefnt sérstaklega eru líklega ekki meðal þeirra sem auðlesnastar teljast. Sumar þeirra em raunar lítt „aðgengilegri" en sög- ur módernismans fyrir tveimur áratugum. Samt virðast þessar bækur hafa eignast marga lesendur. Skyldi „kerfíð“ hafa breyst og þeim lesendum fjölgað sem skemmta sér við fleira en „söguna“ (í þröngum skilningi þess orðs), eða kannski einmitt við það að taka skapandi þátt í þeirri tilurð sögu sem á sér stað við lestur?10 Ef sú er raunin er jafnframt ljóst að staða módernismans í skáldsagnagerð hefurbreyst; ef til vill hefur hann unnið sér vissan þegnrétt í bók- menntakerfinu, rétt eins og módernisminn í ljóðlist gerði á sjötta og sjöunda áratugn- um. Auk þeirra verðleika sem þær búa yfir hver um sig, eru það áðumefndar skáldsög- ur öðrum fremur sem unnið hafa úr mögu- leikum íslenskrar sagnalistar og jafnframt hafið skáldsöguna úr þeirri lægð sem hún féll í á síðari hluta áttunda áratugarins. Og TMM 1992:2 43
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.