Gripla - 20.12.2007, Síða 39

AM 240 FOL XV 37
| 6uilia g[er]a skylldi bædi eg og allir minir penníngar j þinu ualldi. klerkurenn
| 7segir hier neí til. þvi hann segízt ongva kuínnv uilía elska nema ivngfru
mar|8ív. hon helldur fram sínvm hætti vid klerkinn. en hann fer undan sem
hann getur j huerív. | 9og eitt huert sinn kemur til svo med hennar klokri kunn-
attu og radum. at kler|10kurenn er komin j hennar sæng utan sínn vilía og vit-
an. hon hefur vid hann allz kyns | 11blídlæti þat hon kann honum at veíta Enn
hann er þvi stodugri j moti hennar synds|12amligum uilia. og sem hon sier at
hon kemur ongum sinum uilía fram. lætur hon kalla | 13sína menn og fle<i>ri18
adra at þeir skulu þar koma til hennar. og sem þeir ero þar komnir. fangi þier
| 14hann j stad segir hon. þann vonda mann og suikara er mig hefir falslíga
suikít og | 15blygdat Getur hann eingi suor fyrir sier haft er þegar tekínn
fiotradr og inn settur j *sterkan | 16*mur.19 og þar skal hann bida sins doms.
og env næstu nott eptir er hann uar ínn settur | 17kom þessi sama kona þar inn
til hans j murenn med sinne líst og lætur en all blítt vid | 18hann. enn hann er
þvi stodugri. uerdur nv svo at uard menn stofunnar komo til hennar og fínna
| 19þau þar bædi. lata aptur sidan og segia domandanum til og fleírum odrum.
| 20stadarens monnum og þeir koma og sía þetta satt uera. er hann sidan
dæmdur. og skal hann | 21brenna. þvi þeir segia at hann hafi henne med
konstrum þangat komít. er hann sidan teken | 22og brendur ut a slettri
*grundv20 at ollvm a síavndum. og sem likamínn er miog brendur | 23og brunn-
inn svo sía matti `ber´ rífen. heyra þeir hann syngia sætliga. aue maria | 24þar
uar ein kuínna medal annara manna. enn hon uar skylld miog fyrr greindri
konv | 25hon bad taka eínn klut og stinga j munnínn â honum svo at hann
mættí avngva raust | 26af sier gefa. og svo var gert. og brann hann þar vpp allr.
nema beínin lâgu eptir. og sazt ||2v 1þar optliga lios `yfir´. sidan uar hann
skrinlagdur j þessum sama stad. og er þar [hei]lagur. |
5
2[Þ]at er enn sagt at suo segir sancte gregorius. huersu þat kom til. vm einn
pípara at hann | 3kom til eíns byskups herbergís og bad sier myskunnar. þetta
var þann tid er byskup sat | 4yfir bord. og uar þa af bordat er hann kom ínn.
byskup las bordsalm og komít at | 5blezann. enn þessi pípare pipar bædi hatt
og huellt. þat uar sagt af byskup. þessum | 6at hann uæri godr madur og gud
hræddur j guds bænum. og sem hann skylldi bl[e]za ep|7tir bordsalmenn
18 Skr. ‘ˆLeri’.
19 Misritað ‘˙tterkan my®’.
20 Misritað ‘grundrv’.