Skáldskaparmál - 01.01.1994, Blaðsíða 95

Skáldskaparmál - 01.01.1994, Blaðsíða 95
Skömm er óhófi œvi 93 him to judge the outcome himself, shows why being offered sjálfdœmi rather than taking it oneself sometimes confers honor on the recipient.14 If we ignore the minor dissimilarities in the two scenes — Gunnarr the guilty party seeks out Otkell the plaintiff, whereas Þorbjörn the injured party visits Hrafnkell the defendant at home; Otkell has an advisor, while Þorbjörn acts alone — we can concentrate on the similarities that show us that Þorbjörn commits the same mistake that leads Otkell to disaster. Otkell/Skammkell keep forcing Gunnarr to back down until they eliminate all the chances to reach a negotiated settlement on their own terms. Þorbjörn does much the same thing: he puts a settlement negotiated between Hrafnkell and himself out of reach by proposing third-party arbitration, and must seek justice in court. He is eager to receive public acclaim, and when Hrafnkell refuses, Þorbjörn has no choice but to summon him. The main difference between the situations of Otkell and Þorbjörn is that Hrafnkell is much touchier than Gunnarr. Otkell and Gunnarr are socially and politically on the same level, whereas for Hrafnkell it is unthinkable that one of his þingmenn be regarded as his equal. He does not seem to mind admitting a wrong as long as he can be seen as the author of his own generosity. While he seems genuinely to regret killing Einarr,15 he has not yet renounced his fatal flaw responsible for this act. suit. Equally clear from Skammkell’s indisposition at the Alþing, he is at the end of his wits and has not considered how to achieve a court decision against Gunnarr and, perhaps more important, how to enforce such a verdict. Gizur the White desires Gunnarr to accept sjálfdami because Gizur has learned of Hrútr’s plan, as the latter outlines it: þú [Gunnarrjskaltskora á hólm Gizuri hvíta, efþeir bjóðaþéreigisjálfiUmi, en Kolskeggr Geirigoða (131). There are two reasons why Gunnarr receives so much honor from being oífered sjálfdæmi at this point. First, he was originally the guilty party in the dispute and has had all his attempts to reach a honorable settlement humiliatingly rejected. Now, however, through the stupidity of his opponents the suit has reached the point where they beg him to decide what penalty he will assess against those he originally wronged. Second, everyone can see that Gizur oífers sjálfdæmi to avoid humiliation and injury or death. Obviously, he is not thinking of committing suicide by accepting Gunnarr’s challenge to a duel, should matters go so far. What he fears is having publicly to back down where it finally counts the most, when two opponents must leave the clever wrangling to lawyers, take sword in hand, and shed blood. In contrast, Gunnarr’s ofFer to Otkell was made under no physical duress whatsoever and in order to repair a wrongdoing committed by his wife, a notoriously difficult woman. In a very informative article William Ian Miller (1986:32) states that “Otkel gains no prestige if Gunnarr freely grants the power of self-judgment.” Is it not true that Gunnarr is not really making the offer freely, and can this not be the reason why Skammkell urges Otkell to refúse it? Likewise, is it not because Njáll and Gunnarr freely offer each other self-judgment that they do each other honor? As Miller so cogently observes (1984:117) “the exact significance of self-judgement depended on the context.” Among many insights, I am also indebted to Miller for the term third-party negotiation or arbitration. 15 Óskar Halldórsson (1976:80) alleges that Hrafnkell’s statement that the killing is worse than his others “er fúllskýrð ef haft er í huga að víg Einars var fyrsta misgerð hans gegn “sínum mönnum”” (“is perfectly understandable if we keep in mind that the killing of Einarr was the first against “his own men”169). While this point is legitimate, Halldórsson believes that Hrafnkell experienced no real sense of regret, maintaining that “under the surface [Hrafnkell’s] character remains unchanged” (73). Those who disagree about Hrafnkell’s change in character disagree about almost everything he does.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224
Blaðsíða 225
Blaðsíða 226
Blaðsíða 227
Blaðsíða 228
Blaðsíða 229
Blaðsíða 230
Blaðsíða 231
Blaðsíða 232
Blaðsíða 233
Blaðsíða 234
Blaðsíða 235
Blaðsíða 236
Blaðsíða 237
Blaðsíða 238
Blaðsíða 239
Blaðsíða 240
Blaðsíða 241
Blaðsíða 242
Blaðsíða 243
Blaðsíða 244
Blaðsíða 245
Blaðsíða 246
Blaðsíða 247
Blaðsíða 248
Blaðsíða 249
Blaðsíða 250
Blaðsíða 251
Blaðsíða 252
Blaðsíða 253
Blaðsíða 254
Blaðsíða 255
Blaðsíða 256
Blaðsíða 257
Blaðsíða 258
Blaðsíða 259
Blaðsíða 260

x

Skáldskaparmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skáldskaparmál
https://timarit.is/publication/1141

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.