Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1982, Blaðsíða 133

TRYGGVI SIGURÐSSON
Heyskapur til fjalla sumarið 1918
Oft hefur verið vitnað í veturinn 1917-1918 og hann nefndur frostavet-
urinn mikli. Mun hann vera einn hinn harðasti á þessari öld, þótt marg-
ir vetur hafi kaldir verið. En í kjölfar þessa kalda vetrar kom mikið
grasleysissumar og þess vegna var víða leitað fanga til heyöflunar er
kom fram á sumarið. A Fljótsdalshéraði var víða heyjað til heiða þetta
sumar en brok- og rauðbreyskingsflóar þar spruttu nokkuð er út á
sumarið leið.
Á Ketilsstöðum á Völlum var þá tvíbýli og hefur svo lengstum verið.
Bændurnir sem bjuggu þá á Ketilsstöðum hétu Gunnar Pálsson og Hall-
grímur Þórarinsson. Þeir voru stórbændur og höfðu margt vinnufólk.
Þrír vinnumenn og þrjár vinnukonur voru á hvoru búi, auk barna og
unglinga. Svo var oft kaupafólk um heyskapartímann. Heyjað var til
fjalla á báðum búunum seinni hluta heyskapartímans. Ég sem þessar
línur skrifa var þá vinnumaður hjá Hallgrími Þórarinssyni og hafði 70
krónur í árslaun. Hvað skyldu menn annars vera lengi að vinna fyrir 70
krónum nú? Annars var ég búinn að vera vikadrengur á Ketilsstöðum í
mörg ár og var því öllu vel kunnugur þar.
Seinni hluta ágústmánaðar var svo ákveðið að heyja á fjalli og hófst
nú mikil tilhlökkun hjá mér unglingsstráknum, þar sem ég vissi að ég
átti að vera þar í heyskap dögum saman langt upp til fjalla. Fannst mér
þetta næstum því ævintýri og því er mér þetta svo minnisstætt, þótt nú
séu rétt 60 ár síðan, svo minnisstætt sem það hefði gerst fyrir fáum
árum.
Heyskaparlandið var á svonefndum Hálsi frá Ketilsstaðaöxl og út í
lönd Höfða og útnyrðingsstaða, en fengið hafði verið leyfi til heyskapar
þar. Auk mín voru vinnumennirnir Sigurður Einarsson, síðar í Tung-
haga á Völlum og Bjarni Jónsson frá Grófargerði er lengi var síðar
kennari í Fáskrúðsfjarðarhreppi, svo og tvær vinnukonur, — Snjólaug
Múlaþing 9