Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1997, Síða 35
Álftavíkurfjall
og Álftavík
Fyrir skömmu er ég var að róta í blaða-
rusli komu mér í hendur allmörg blöð
nokkuð flausturslega skrifuð og ég
fór að huga að þeim. Þetta reyndust blöð
um Alftavíkur milli Loðmundarijarðar og
Húsavíkur, uppskrif eftir frásögn Sigurðar
Sveinssonar, bátasmiðs á Borgarfirði, frum-
drög að óunninni lýsingu eftir Halldór Pjet-
ursson frá Snælandi í Kópavogi. Hann var
ættaður frá Borgarfirði að mestu, en ólst
upp á Geirastöðum í Tungu. Halldór hefur
vafalaust ætlað sér að ganga betur frá þess-
um plöggum, en það farist fyrir.
Benedikt Sigurðsson, kennari lengi á
Siglufirði, en ættaður af Jökuldal, skrifaði í
Múlaþing 13 „Alftavíkingaþátt" um Eirík
Einarsson er fyrstur þekktra manna byggði
sér bæ og bjó í Álftavík, ræðir þar um fleira
fólk, m.a. Finn son Eiríks er þar bjó með
föður sínum. Benedikt greiðir úr ætt Eiríks
sem meðal annars í Ættum Austfirðinga er
skakkt spunnin.
I Sveitum og jörðum er kafli um víkina
að mestu skrifaður eftir heimildum frá Sig-
urði Jónssyni á Sólbakka um búskap þar og
landshætti, lauslegt skrif að vísu, og í Arbók
Ferðafélags Islands 1957 eftir Stefán Bald-
A Iftavíkurtindur.
Ljósm. Skarphéðinn G. Þórisson 18. júní 1989.
vinsson frá Stakkahlíð og séra Vigfús Ing-
var Sigurðsson frá Desjarmýri, sömuleiðis
kafli í Austfjarðafjöllum (Árb. F.í. 1974)
eftir Hjörleif Guttormsson. Víðar í ritum er
á víkumar minnst, svo sem í ferðabókum
Olafs Olaviusar og Þorvalds Thoroddsens.
Enn er smákafli í jólablaði Austurlands
1977, „Skerjaskak“ nefnist hann og er eftir
undirritaðan. Þar er sumt rétt, annað hæpið
og enn annað skakkt. Nú hefur mér dottið í
hug að semja að miklu leyti upp úr þessum
skrifum samsetningu um þessar víkur, sem
raunar er varla hægt að skilgreina sem slík-
ar, fremur voga, svif, klettaflug og jaðra
norðvestan við Seyðisíjarðarflóa en undir
Álftavíkuríjalli.
Staðhættir og nokkur örnefni
Til norðausturs frá rnynni Loðmundar-
fjarðar liggur tæplega 5 km ijallgarður milli
Landsenda Loðmundarijarðar megin og
Hafnamess við Húsavíkurkjaft. Hryggur-
inn kallast Álftavíkurijall og virðist'eftir
hæðarlínum á korti að dæma um 240 m hár
að jafnaði, en upp af þessari lengju rísa þó
tindar tveir, Miðmundaijall (Dagmálaijall á
korti er rangnefni) og Álftavíkurtindur 385
m. Norðaustan úr fjallinu miðju, eða því
sem nær, skagar Miðmundaijallið þvert á
33
L