Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1997, Blaðsíða 138

Múlaþing
Ymisleg ummæli Bjama:
Dag einn þegar Bjami kemur í Kross segir hann hneykslaður við Sólrúnu: „Ja,
það er nú meira hvað hún er orðin fín með sig hún vinkona þín.“ „Nú“, ansar Sólrún
áhugalaust. Bjami sótti í sig veðrið: „Veistu það ekki að hún er orðin eins og
stórfurstafrú? Ja, fyrr má nú rota en dauðrota.
Einhverju sinni sagði Bjarni eftir að hafa setið lengi þegjandi á Krossi: „Hvar
ætli sé nón ífá Setbergi, ætli það sé á Berginu?“ Sólrún svarar að það sé yfir
Nóntjömunum. „Já, það er líklega en hvað er miðmundi, veistu það?“
Stundum vildi Bjami vera góður við köttinn og kallaði: „Kisa mín, komdu héma
vesalingurinn.“ Ef kötturinn gaf ekki gaum að þessu strax hreytti karlinn út úr sér:
„Jæja, farðu þá helvítis boran þín. Ekki ætla ég að ganga eftir rassgatinu á þér.“
Þegar Jón Pálsson byggði sér nýbýli og kallaði Teigaból, sagði Bjami: „Andskoti
er hann nú vitlaus að láta það ekki heita Nollarsstaði, þar sem Nollarshaugurinn er
þarna rétt hjá.” Þegar Grétar Brynjólfsson nefndi sitt nýbýli Skipalæk kallaði Bjami
það aldrei annað en Skipholt og sagði einfaldlega: „Ja, holtið heitir Skipholt.”
hreppsstjóra í Fjallsseli. Bjami bauðst til að
fara með honum en á heimleið gerði á þá
storm í bakið. Bjarni sagði svo frá þegar
heim kom: „Ég sagði Palla að vera á eftir
mér því það væri helst.”
Einu sinni sem oftar var Bjarni staddur á
Krossi. Þá bar þar að garði Helga spámann
sem kallaður var. Hann vildi selja Bjama
happdrættismiða en Bjami sagðist ekki
kæra sig um svoleiðis helvítis húmbúkk,
vinningsnúmerin væru öll í Reykjavík:
„Það er ekki hætt við að þið sleppið þeim
þaðan.“ Helgi varðist með því að segja að
hann væri ættaður frá Krossi í Mjóafirði
þótt hann byggi fyrir sunnan. Bjami spurði
hvort hann vissi þá ekki að tunglið kæmi
alltaf upp hjá Dyrtjöllunum. Það hafði
Helgi aldrei heyrt og þótti merkilegt. En
Sveini Einarssyni í Miðhúsaseli varð að
orði: „En hvar ætli tunglið komi upp þar
sem engin Dyrijöll em?“ Bjami segir þá:
„Ja, nú eru þeir búnir að finna upp bíla sem
má brjóta saman eins og seglskinnsbáta og
stinga þeim í vasann.“ Þá spyr Sveinn:
„Hvernig ætli mótorinn sé í svoleiðis
bílum?“ Bjarni þegir um stund en segir
síðan: „Ja, það er kjamorka.“
Eftirfarandi er dæmi um glettni Bjama:
Vilborg hét kona Einarsdóttir, ættuð frá
Geirólfsstöðum, jafnan kölluð Borga. Hún
var síðast í Miðhúsaseli hjá Sveini
Einarssyni og Björgu Olafsdóttur. Eitt sinn
þegar Bjami og Borga vom bæði stödd á
Krossi sá Borga ilmvatnsglas og fór að bera
á sig ilmvatnið. Bjami varð þess áskynja
hvað það gladdi Borgu að ilma vel og segir:
„Andskoti ertu nú vitlaus, Borga litla,
veistu það ekki að þetta er ópíum, rammasta
eitur? Ég er viss um að þú verður dauð á
morgun.“ Borga bað fyrir sér en Bjami
skellihló. Bjami fékk Borgu stundum til að
þvo sér um bakið. Einhverju sinni sagði
hún: „Æ, hann er orðinn ósköp fyrir neðan
mitti“.
Helgi Gíslason, oddviti Fellamanna,
fékk Bjama þann starfa að hreinsa hunda.
Fór hann þá á hvem bæ í sveitinni og lét
jafnan álit sitt í ljós, bæði á hundum og
136
J