Jón á Bægisá - 01.11.2000, Qupperneq 8

Brynja Þorgeirsdóttir
hendi þýðanda og teljast viðunandi. Hér er ætlunin að rýna í og ræða
þessar þýðingar.
Glerborgin
Fyrsta saga þríleiksins, Glerborgin í þýðingu Braga Ólafssonar, fjallar um
rithöfundinn óhamingjusama, Quinn, sem fyllir upp í tómarúmið í lífi
sínu með því að þykjast vera einkaspæjarinn Paul Auster í kjölfar þess
að hringt er til hans og spurt um Auster. Quinn tekur að sér að fylgjast
með föður Peters Stillmans, sem er nýlaus úr fangelsi en sá hlaut dóm
fyrir að loka son sinn inni frá þriggja ára aldri til tólf ára í þeim tilgangi
að uppgötva hið guðlega tungumál. Peter Stillman er hræddur um að
faðir hans muni nú leita hann uppi og Quinn tekur að sér að hafa gætur
á honum. Hann fylgist með honum mynda bókstafi með gönguleiðum
sínum um borgina, kynnist kenningum hans um tungumálið - þar til
faðirinn hverfur einn daginn án þess að Quinn verði var við það. Hann
heldur áfram að fylgjast með byggingunni þar sem faðirinn dvaldist
mánuðum saman. Sagan endar þegar Quinn leysist sjálfur upp, hverfur,
og eftir liggur aðeins minnisbók hans. Sagan er í sjálfri sér efni í aðra rit-
gerð, en við látum nægja að rekja hér söguþráðinn stuttlega svo lesandi
átli sig á þeim dæmum sem á eftir verða tekin.
Höfundurinn notar víða endurtekningar og bergmál í þessari sögu,
sem og hinum tveimur, setningar og atvik kallast á svo lesandanum
finnst hann vera í stórum köngulóarvef þar sem allt tengist. Þegar þýð-
ingin er skoðuð vekur fyrst athygli að þýðandi fylgir þessum atriðum
ekki eftir. Þetta gerist til dæmis þegar Quinn fer út úr íbúð sinni eins og
í lciðslu oftir að hafa tekið þá afdrifaríku ákvörðun að fara og hitta Peter
Stillman (leturbreytingar ekki upphaflegar):
It was not until he had his hand on the doorknob that he began to
suspect what he was doing. „I seem to be going out,“ he said to him-
self. „But if I am going out, where am I going?“ (bls. 14).2
He was walking. He was crossing the street and moving
eastward. At Madison Avenue he turned right and went south for a
block, then turned left and saw where he was. „I seem to have ar-
rived" (bls. 15).
Það var ekki fyrr en hann tók um hurðarhúninn að hann fór að efast
2 Hér eftir, þegar vitnað er í frumtextann, er átt við The New York Trílogy (1990),
New York: Penguin Books.
3 Þýddi textinn er hér úr Glerborginni (1993), Reykjavík: Bjartur.
6
á — Tímarit þýqenda nr. 5 / 2000