Jón á Bægisá - 01.11.2000, Blaðsíða 64

Isaac Bashevis Singer
Sögumaðurinn Naftalí og hesturinn hans
I
Faðirinn Zelig og móðirin Bryna kvörtuðu bæði yfir því að sonur þeirra
Naftalí væri of mikið fyrir sögur. Hann gat aldrei farið að sofa nema móð-
ir hans segði honum fyrst sögu. Stundum varð hún að segja honum tvær
eða þrjár sögur áður en hann lokaði augunum. Hann heimtaði alltaf:
„Mamma, eina enn, bara eina!“
Til allrar hamingju hafði Bryna heyrt margar sögur af vörum móður
sinnar og ömmu. Og Zelig, sem var vagnekill, hafði frá mörgu að segja;
um anda sem létust vera farþegar og púka sem stálust inn í hesthús að
næturlagi og flóttuðu tögl hestanna og flæktu þau. Besta sagan var um
það þegar Zelig hafði enn verið ungur vagnekill. Sumarnótt eina var
hann að koma frá Lúblín með tóman vagn. Svo vildi til að hann hafði
engan tekið upp í á leiðinni frá Lúblín til heimabæjar síns, Janów. Hann
ók eftir vegi sem lá í gegnum skóglendi. Tungl var í fyllingu. Það varp-
aði silfruðum netum yfir greinar furutrjánna, og vafði perluþráðum um
börk trjástofnanna. Náttfuglar görguðu. Annað veifið heyrðist úlfur góla.
í þá daga voru skógar Póllands ennþá fullir af björnum, úlfum, refum,
mörðum og mörgum öðrum villtum dýrum. Þessa nótt var Zelig örviln-
aður. Þegar vagn hans var tómur af farþegum, var veskið hans líka tómt,
og Bryna hefði ekki nóg til að undirbúa hvíldardaginn.
Skyndilega sá Zelig að poki lá í vegkantinum og virtist vera fullur af
hveiti eða sykri. Hann stöðvaði hestinn og steig ofan til að líta á þetta. Poki
af hveiti eða sykri mundi koma sér vel fyrir heimilið. Zelig leysti frá poka-
opinu og smakkaði, og komst að þeirri niðurstöðu að þetta væri sykur. Hann
lyfti sekknum, sem var óvenju þungur. Zelig var vanur að bera farangur far-
þega sinna, og hann undraðist að poki af sykri skyldi vera svona þungur.
„Sennilega hef ég ekki borðað nóg á kránni,“ hugsaði hann. „Og þeg-
ar maður borðar ekki nóg verður maður máttlaus."
Hann velti pokanum upp í vagninn. Hann var svo þungur að hann of-
62
fáu á - TÍMARIT ÞÝÐENDA NR. 5 / 2000