Jón á Bægisá - 01.11.2000, Blaðsíða 13

Rýnt iíslensku þýðinguna á The New York Trilogy
Svona tilfelli eru sem betur fer ekki algeng í þessum þýðingum (ekki
eins algeng og í Glerborginni í öllu falli), og bæði þýðingin á Draugum
og Lokuðu herbergi bera þess reyndar merki að hafa verið marglesnar
yfir og ígrundaðar. Sennilcga má skýra þessi tilfelli með því að þýðing-
in hafi aldrei verið borin saman við frumtextann í því ferli, heldur hafi
Snæbjörn hráþýtt og unnið svo með hráþýðinguna án þess að líta aftur
á frumtextann.
Að lokum
Það er ljóst að Snæbjörn tók sér ákveðna stefnu í þýðingunni sem skilar
sér í því að stíll Austers verður upphafnari. Paul Auster tilheyrir tiltölu-
lega nýrri kynslóð rithöfunda og má líta á hann sem fulltrúa nýrra stíl-
bragða sem eiga sér ef til vill ekki ennþá hefð í íslenskum þýðingum. Það
má velta því fyrir sér hvort Snæbjörn hafi fylgt hefðbundnari íslenskri
þýðingarhefð en þessi verk Paul Austers kalla á. Hið hverdagslega,
áreynslulausa yfirbragð stílsins bíður hnekki við þá ætlan Snæbjörns að
skrifa fallegt, íslenskt mál.
Snæbjörn hefur þýtt í sotningum, fer frekar frjálslega með þær og læt-
ur inntak þeirra koma í ljós. Hann breytir hinsvegar ekki málsgreinum
eða setningaskipan. Hann hefur legið yfir textanum, velt honum fyrir sér
og kemur á mörgum stöðum með góðar lausnir. Það er miður að hann
hefur ekki haldið betri trúnað við stílinn, og hann gerir sig einnig sekan
um alvarlegar þýðingarvillur sem eyðileggja merkingu heilu málsgrein-
anna. Þessi vandkvæði bera þess merki að þýðanda hafi láðst að líta aft-
ur á frumtextann í þýðingarferlinu.
í Glerborginni í þýðingu Braga Ólafssonar fæst hinsvegar ekki séð að
um neitt meðvitað þýðingarferli eða ákvarðananet sé að ræða; það er
eins og Bragi hafi einfaldlega þýtt textann, og lítið eða illa unnið hann
eftir það. Það úir og grúir af rangþýðingum, of- og vantúlkunum, það
þarf ekki nema bera einhverja eina síðu saman við frumtextann til að
finna dæmi um slíkt. Sú bók hefði aldrei átt að koma út á þessu stigi
þýðingarinnar, og hún er sú sem gerir New York þríleikinn, sem heild,
vanskapaðan á íslensku, hann samanstendur í raun aðeins af tveimur
bókum og einni hálfunninni.
Hvorugur þeirra félaga þýðir manna- og staðarnöfn, og er það vel. Hin
gráa, steinsteypta borgarstemning í New York skiptir miklu máli í sög-
unum, og nöfnin eru þar í lykilhlutverki við að koma henni til skila.
Það er ástæða til að hrósa útliti íslensku bókanna, en kápurnar eru
hannaðar af Snæbirni Arngrímssyni með skrítnum og skemmtilegum
á- Æœp/'Xá- - Syndaflóðið kemur eftir okkar dag
11