Sagnir - 01.06.2016, Blaðsíða 100
hverfinu á áttunda áratugnum, en hefur síðan fiutt þaðan. Langflestir svarendanna
bjuggu í fjölbýlishúsaíbúðum ket'ptum af framkvæmdanefnd verkamannabústaða;
af einkaaðilum eða leigðum af Reykjavíkurborg, tveir bjuggu í raðhúsum sem þeir
reistu sjálfir. Svarendur voru karlar og konur, verkamenn, afgreiðslumenn, iðnaðar-
menn, húsmæður og fyrirtækjaeigendur.
Hluti hópsins hafði áður búið í tiltölulega lélegu húsnæði í miðborg Reykjavíkut,
í einu tilfelli hafði ekki verið baðaðstaða á heimilinu. Hjón sem byggðu sér raðhus
við Yrsufell höfðu átt íbúð fyrir, selt hana til að fjármagna bygginguna og leigt
húsnæði meðan á framkvæmdum stóð. Þau nefndu sérstaklega þjónustu í hverfinu>
náttúrufegurð, hamingju barna og bh'ðviðri sem góðar ástæður fyrir því að b’Ja
þar. Eiginkonunni leist þó ekki á blikuna þegar henni urðu fordómar samfélagsins
Ijósir enda voru miklir fjárhagslegir hagsmunir í húfi. Hún kvaðst sjálf hafa smitast
fordómum gagnvart því að búa í hverfinu og fannst öll umfjöllun um það neikvæð'
Hún sagði að margir atburðir, stórir sem smáir hefðu verið blásnir upp í fjölmiðlunV
„Það mátti ekki barn kasta snjóbolta án þess að það væri komið í blöðin“.44 Það
kemur því varla á óvart að þessi kona svaraði afdráttarlaust að hún flytti aldrei aftur
í Fellahverfi.
Hjón sem leigðu af Reykjavíkurborg voru afar ánægð með að flytja í hverfið
því að þjónusta væri innan seilingar og að börnum þeirra hefði liðið vel í hverfinu-
Þau kváðust aldrei hafa fundið fyrir fordómum vegna búsetu sinnar né haft þannig
fordóma sjálf og þótti ekki útilokað að flytja aftur í hverfið. Hið sama má segja uiu
hjón sem nýgift fluttu úr leiguíbúð í vesturbænum og keyptu sér íbúð í AsparfclL
að þeirra sögn fyrst og fremst vegna þess hve h'tið var í byggingu annars staðaí-
Unga parinu hafði htist ljómandi vel á að flytja í hverfið, kvaðst ekki hafa fundið
fyrir fordómum og fannst gott að búa þar enda margt ungt fólk þar með h'til börn-
Þau útilokuðu ekki að flytja í hverfið á ný þótt margt hefði breyst þar undanfarin ar-
Þannig svöruðu sömuleiðis nokkrir þeirra sem keyptu íbúðir af framkvæmdanefn^
byggingaráætlunar. Það fólk talaði sérstaklega um hve gott því hefði þótt að
komast í nýja, góða íbúð með frábærri þvottaaðstöðu í sameign. Á móti kom aö
þeim fannst niðurlægjandi fyrir sig að þurfa að sækja um kaup á íbúð og ráða
engu um hvar hin nýja búseta yrði; „ömurlegt kerfi“ sagði einn.45 Einn svarenda ur
framkvæmdarnefndarblokk starfaði í hverfinu og sagðist aldrei hafa fundið fvrir
neinum fordómum og hefði aldrei skammast sín fyrir að búa í Fellahverfi meðan
annar sagðist alltaf hafa fundist htið niður á fólk sem þar byggi, fyrirvarð sig fyrir
búsetuna og sagðist aldrei myndu vilja flytja aftur þangað. í blaðaviðtah árið
hafði íbúi í shku húsi verið spurður hvernig honum h'kaði að búa í ,,auming)a'
blokk“.46Athyglisvert er að alhr viðmælendur tóku fram hve gott hefði verið au
búa í hverfinu með börn og allir nefndu að þjónusta hefði verið innan seilingar. P°
hafði óþohnmæði eftir ýmis konar þjónustu gert vart við sig meðan hverfið vaí1
44 Spurningalisti, svör tólf frumbyggja í Fellahverfi.
45 Spurningalisti, svör tólf frumbyggja í Fellahverfi.
46 „Unga fólkinu ýtt í Breiðholtið“, bls. 24.
100