Sagnir - 01.06.2016, Blaðsíða 221

eigin flokks. Yrði frumvarpið samþykkt væri í raun verið að festa kvótakerfið í
sessi að hans mati. Þá gagnrýndi hann ennfremur flokkssystkin sín og sagðist ekki
geta skilið hvernig jafnaðarmannaflokkur gæti stuðlað að því að fáir einstaklingar
eignuðust fiskinn í hafinu og græddu á tá og fingri á kostnað þjóðarheildarinnar.
Hvorki sjómenn né fiskverkunarfólk fengju nokkuð í sinn hlut, en skipaeigendur
sætu hins vegar að milljörðum króna í friði. Sem þingmaður fylgjandi jafnaðarstefnu
sagðist Karvel ekki geta greitt atkvæði með frumvarpinu eins og það liti út.16
Svavar Gestsson þingmaður Alþýðubandalagsins hæddist beinlínis að Alþýðu-
flokknum fyrir að hafa barist við sjávarútvegsráðherrann um að koma þessu ákvæði
mn og ekki hirt um hin. I öllum hinum greinunum væri í raun allt dregið til baka
°g „útgerðinni er því afhentur aðgangsmiðinn að fiskimiðunum“, eins og Svavar
orðaði það.17 Guðmundur Agústsson þingmaður Borgaraflokksins benti einnig
á að fyrsta greinin væri í algjörri mótsögn við hinar greinarnar, því að úthlutun
veiðileyfa, byggð á veiðireynslu, væru forréttindi sem sumir nytu en aðrir ekki.18
Að maö Danfríðar Skarphéðinsdóttur þingkonu Kvennalistans var óskilgreindur
eignarréttur á auðlindinni helsta vandamálið sem þingmenn stæðu frammi fyrir.19
t*að fór þó eftir því hvort lögin frá 1976 voru álitin sambærileg tilgangi sameignar-
akvæðisins. Júlíus Sólnes þingmaður Borgaraflokksins sagði ástæðu vandamála
Hns óskilgetna auðlindaeignarréttar vera þá að lögfræðingar töldu hann varla
standast rök. Ef auðlindir hafsins væru eignaðar heilli þjóð með lögum væri mikið
vandaverk að túlka með hvaða hætti hún gæti talist eigandi.20 Hreggviður Jónsson
Aokksbróðir Júlíusar fullyrti að þeir sem áttu skip þegar kvótakerfinu var fyrst
komið á hefði í raun verið eignaður fiskurinn og þannig yrði málum háttað áfram
faeð frumvarpinu. Það kæmi best í ljós þegar menn seldu „hvert tonn af kvóta á
töluvert háar upphæðir umfram dýrleika skipsins.“21
Karl Steinar Guðnason þingmaður Alþýðuflokksins var annarrar skoðunar og
Sagði að fyrsta greinin staðfesti að allir landsmenn lifðu á því fjöreggi sem sjávar-
Utvegurinn væri, og var hann þá eflaust að vitna til laganna frá 1976. Hann varaði
iafnframt alþingismenn við því að gera of lítið úr hlut útgerðarmanna og sjómanna
Vlð meðferð frumvarpsins. Ekki væri óeðlilegt að sú stétt hefði hvað mest um
tttálið að segja, þó að Alþingi hefði lokaorðið.22 Guðmundur H. Garðarsson
þiögmaður Sjálfstæðisflokksins tók í sama streng þegar hann sagði kjarna málsins
að tryggja heildarhagsmuni þjóðarinnar með lögunum.23 Hann taldi jafnframt að
hagsrnunum sjómanna og allra landsmanna væri best borgið ef útgerðarmenn
16 Atþmgistiöindi 1987-1988, B 2, d. 1572-1576.
17 Alþingisiidindi 1987-1988, B 2, d. 1582.
1 Alþingistídindi 1987-1988, B 2, d. 1579.
19 Aþingistídindi 1987-1988, B 3, d. 2813.
20 Aþingistíðindi 1987-1988, B 3, d. 2952.
21 Aþingistídindi 1987-1988, B 3, d. 3264.
22 Aþingistiöindi 1987-1988, B 2, d. 1594.
23 Alþingistíðindi 1987-1988, B 3, d. 2782.
221