Sagnir - 01.06.2016, Blaðsíða 222

Dr. Rögnvaldur Hanncsson,
prófessor í fiskihagfræöi við Versl-
unarháskólann í Bergen, leggur á
þaö áhcrslu að kvóii þurfi að vera
seljanlegur cf viðunandi árangur
eigi að fást af beinni stjómun á
afiamagni. Hann var hér á landi í
boði Halldórs Ásgrímssonar sjáv-
arútvegsráðherra í liðinni viku og
ræddi m.a. við fulltrúa stjórnvalda '
og hagsmunaaðila í sjávarútvcgi.
Einnig flutti hann almennan
fyrirlestur í boði Viðskiptadeildar
Háskóla íslands í Odda um mark-
mið og lciðir f fiskveiðistjómun,
þar scm þcssi sjónarmið hans komu
fram. Próf. Rögnvaldur lauk dokt-
orsprófi í Lundi í Svíþjóð árið
1975, eftir nám í Svíþjóð og Kan-
ada, og síðan hcfur hann kennt við
norska háskóla.
Úr frétt i Timanum 7. október 1987,
„Kvótinnþarf aö vera seijanlegur".
hefðu svigrúm til þess að stunda sinn
rekstur.24 Atti hann þá líklegast við að
með hagkvæmum rekstri myndu t.d.
lífskjör sjómanna og annarra starfs-
manna í sjávarútvegi batna. Hin alkunna
orðræða um mikilvægi sjávarútvegsins
fyrir velmegun þjóðarinnar hefur án
efa verið þingmanninum ofarlega 1
huga.
Segja má að frumvarpið lögfesti
fremur eignarrétt — eða afnotarétt
öllu heldur — þeirra sem gerðu út skip
í stað þess að gefa þjóðinni eitthvað t
sinn hlut. Velta má vöngum yfir hvort
réttlátt hefði verið að hafa af þeim
réttindin sem virkastir voru í greininnt
en selja þeim þau svo aftur. Hér gefst
ekki ráðrúm til að fjalla um þetta sjónar-
mið nánar en þó er rétt að tefla þv1
fram til íhugunar.25 Sumir þingmenn
viðurkenndu, eins og Arni Gunnarsson
þingmaður Alþýðuflokksins, að það
væri mikið vandaverk að „gera þennan
kvóta þannig úr garði að hann verðt
réttlátur“.26Það væri ekki síst vandaverk af þeim sökum að fullyrðingar andstæðinga
kvótakerfisins um einkarétt og eignarréttindi sérútvalinna aðila væru rakalausar, þvl
hvergi kom fram hverjir þeir ættu svo sem að vera. Guðmundur H. Garðarsson
sagði að þetta væru útgerðarmenn meðal annarra en einnig ýmis samvinnufélóg
og sveitarfélög sem ættu hlutbréf í útgerðum. Að baki þeim væru tugþúsundit
manna samkvæmt einfaldri tölfræði og því áleit Guðmundur orðræðu um fafl
„kvótakónga“ einkennast frekar af þröngum pólitískum hagsmunum.27
Karvel Pálmason svaraði Guðmundi fullum hálsi og sagði augljóst flð
skipaeigendur væru hinir fáu útvöldu einstaklingar, en hvorki sjómenn né handverka-
fólk. Eini hagsmunaaðilinn sem væri í raun fylgjandi þáverandi kvótakerfi værl
Landssamband íslenskra útvegsmanna (LIU) og þeir réðu í raun meðferð málsms
að mati Karvels. „Það eru þeir sem er búið að fá þennan arf sem ríghalda í hann-
Þetta er erfðagóss þeirra sem eiga skipin.“28
24 Aiþingstidindi 1987-1988, B 3, d. 2888.
25 Nánar um ranglæú og rétdæd sjá: Atli Harðarson, „Er kvótakerfið ranglátt?", Skirnir 173:1 (1999), 7-25.
26 Aiþingistidindi 1987-1988, B 3, d. 3236.
27 Alþingistíöindi 1987-1988, B 4, d. 3839-3840.
28 Aiþingistiðindi 1987-1988, B 4, d. 3848-3849.
222