Sagnir - 01.06.2016, Blaðsíða 236
landi og Hollandi hefði verið neyðarúrræði til að fjármagna starfsemi bankans.
„Þetta var bara viðbótarstarfsemi,“ sagði Björgólfur Guðmundsson aðspurður
hvers vegna Icesave í Hollandi hefði farið í útibú en ekki dótturfélag.26 Halldór
J. Kristjánsson lagði áherslu á að innlánasöfnun á feww-reikningum í Hollandi
hefði verið eðlilegt framhald af útlánastarfsemi Landsbankans þar í landi „...ekki
sem viðbrögð við einhverjum vandamálum heldur stefnumótun sem var mótuð
þegar aðgangur Landsbankans að lánsfé var hvað bestur, þá var þessi stefnumótun
ákveðin.“27 Undir það tók Sigurjón Þ. Arnason.28
Allir þrír forsvarsmenn Landsbankans voru þeirrar skoðunar að innlánasöfnunin
hefði ekki verið vandamál nema vegna harðra viðbragða keppinauta bankans og
þess að stjórnmál en ekki viðskipti hefðu ráðið för í viðbrögðum breskra yfií-
valda. Erfiðleikar og ásteytingarsteinar sneru því að öðrum en stjórnendum Lands-
bankans. Björgólfur Guðmundsson sagði að starfsemi Icesave hefði ekki verið
vandamál, hvorki í Bretlandi né Hollandi, fyrr en keppinautar fóru að kvarta. Fram
að því hefði verið gott samkomulag við Breta, það hafi ekki breyst fyrr en eftir að
Lehman bankinn féll og stjórnmálamenn fóru að hafa afskipti af málinu.29 Halldór
J. Kristjánsson lýsti þó upphafi athugasemda Hollendinga með öðrum hætti og
sagði fjármálayfirvöld þar í landi hafa gert athugasemd þegar innlánin á Icesave
voru orðin meiri en údánin í Hollandi, 1.000 milljónir evra á móti 700 milljónum-30
Sigurjón Þ. Arnason sagði að hvar sem íslensku bankarnir fóru inn á markaði
„byrjuðu bara keppinautarnir að kvarta og gera athugasemdir við það vegna þess
að þeir sáu auðvitað fram á það að það var erfitt að keppa við þessar vörur sem
íslensku bankarnir voru að bjóða.“31
Bankastjórar lýstu erfiðum samskiptum við Breta þegar kom að vinnu við
flutning Icesave-reikninganna í dótturfélag. Landsbankinn vildi flytja reikningana
í einu lagi yfir í Heritable, dótturfélag Landsbankans, og skuldbindingar á móti
innstæðum í tvennu lagi. Þá hefði Landsbankinn greitt helming fyrir árslok 2008
og helming á almanaksárinu 2009. Hraðar væri ekki hægt að flytja eignir frá móður-
félaginu til dótmrfélagsins vegna ákvæða í lánasamningum um takmarkanir a
flutningi fjár milli einstakra eininga bankans. „Mér er enn þann dag í dag alveg
óskiljanlegt af hverju þeir gám ekki sýnt þennan sveigjanleika miðað við það að
það voru algjörlega efnisrök að baki óskinni þar um,“ sagði Hafldór.32 Sigurjón Þ.
Árnason sagði að hjá Bremm hefði verið „ótrúlega lítill vflji“ til að koma til móts
við Landsbankann, þeir hefðu unnið á pólitískum nómm frekar en eftir almennum
leikreglum bankastarfssemi.33
26 Björgólfur Guðmundsson, skýrslugjöf í landsdómi.
27 Halldór J. Kristjánsson, skýrslugjöf í landsdómi.
28 Sigurjón Þ. Árnason, skýrslugjöf í landsdómi.
29 Björgólfur Guðmundsson, skýrslugjöf í landsdómi.
30 Halldór J. Kristjánsson, skýrslugjöf í landsdómi.
31 Sigurjón Þ. Árnason, skýrslugjöf í landsdómi.
32 Halldór J. Kristjánsson, skýrslugjöf í landsdómi.
33 Sigurjón Þ. Árnason, skýrslugjöf í landsdómi.
' 236