Skagfirðingabók - 01.01.2011, Síða 9

9
ANDRÉS BJÖRNSSON ÚTVARPSSTJÓRI
dökk- eða skolhærður með snyrtilegt
alskegg, svipurinn heiður og góð-
mann legur. Björn Egilsson á Sveins-
stöðum hefur eftir Jóhannesi Guð-
mundssyni í Ytra-Vallholti að Björn
„hefði ekki verið búmaður og alltaf
fátækur, en svo lækkaði hann róminn
og bætti við: „En hann var ljósgreind-
ur.“ Og það var auðheyrt á hljómfalli
orðanna, að honum fannst ekki ónýtt
að eiga slíka menn í samfélaginu.“
(Skagfirðingabók VI, 67).
Árið 1886 eignaðist Björn dótturina
Sigurbjörgu með Soffíu Björnsdóttur
úr Sléttuhlíð, sem þá var ógift vinnu-
kona á Löngumýri. Ekki varð af hjú-
skap þeirra, en Sigurbjörg varð síðar
húsfreyja í Deildartungu í Borgarfirði
(d. 1984). Síðan gerðist það árið 1892
að til Björns að Brekku kom fjórtán
ára stúlka, Stefanía Ólafsdóttir, dóttir
ráðskonu hans. Svo fór að Stefanía
giftist Birni 21 árs að aldri, 1899, en
hann var þá 45 ára. Þegar þar var
komið höfðu þau eignast saman tvær
dætur. Þær voru Margrét (1897–
1988), húsmóðir í Reykjavík, og Sig-
urlína (1898–1986), húsfreyja á Hofi
á Höfðaströnd. Síðan bættust fjórar
dætur við: Kristín (1900–1978), hús-
freyja í Reykjavík, Anna (1903–2000),
húsfreyja á Hörgsholti á Snæfellsnesi
og síðar í Borgarnesi, Jórunn (1904–
1966), húsfreyja í Reykjavík og Sigur-
laug (1908–2008), húsfreyja í Borg-
arnesi; hún ólst upp hjá hálfsystur
sinni, Sigurbjörgu, í Deildartungu.
Loks kom svo í heiminn sonurinn
Andr és sem ritgerð þessi greinir frá.
Stefanía Ólafsdóttir fæddist á Lón-
koti í Sléttuhlíð 1878, lést á tí-
ræðisaldri í Reykjavík 1974. Foreldrar
hennar voru Ólafur Stefánsson (1850–
1887) frá Stóra-Holti í Fljótum og
Guð rún Ingibjörg Magnúsdóttir
(1834–1907) frá Neðra-Haganesi í
sömu sveit. Hún var húskona þegar
dóttirin fæddist, ekkja eftir Egil Egils-
son bónda á Heiði í Sléttuhlíð, en
Ólaf ur var vinnumaður. Foreldrar
Stef aníu bjuggu aldrei saman, en hún
fylgdi föður sínum þar til hann lést,
en þá var hún níu ára gömul. Hann
hafði kennt henni að lesa og skrifa og
veitt henni gott uppeldi eftir föngum,
en ekki átti hún kost neinnar skóla-
göngu. Eftir föðurmissinn var Stefanía
í vistum hjá vandalausum og átti mis-
jafnt atlæti uns hún fór að Brekku með
móður sinni, þar sem örlög hennar
réðust. Hjónaband þeirra Björns
reynd ist farsælt þrátt fyrir mikið
miseldri og var Stefanía mikils metin
Björn Bjarnason.