Skagfirðingabók - 01.01.2011, Qupperneq 45

45
ANDRÉS BJÖRNSSON ÚTVARPSSTJÓRI
til lokadags síns í því embætti 1967. Í
liðlega þrjátíu ár hafði Annáll ársins
því verið fastur liður áramótanna á
íslenskum heimilum. Vilhjálmur
hafði mikinn áhuga á tölfræði og
tíundaði fjölmargt sem við hafði borið
á árinu og brá á það mælistiku, en lauk
máli sínu með hugleiðingu. Þegar
Andrés tók við sem útvarpsstjóri var
þetta gróin hefð sem hann varð að taka
afstöðu til. Hann tók þá að flytja
áramótahugleiðingar, fyrst á gamlárs-
kvöldi 1968 og að lokum síðasta dag
sinn í embætti 1984.
Áramótahugleiðingar Andrésar
komu út hjá Bókaútgáfu Menningar-
sjóðs 1985 undir heitinu Töluð orð. Í
formála segir hann: „Hugleiðingar
þær sem hér birtast spruttu fyrst og
fremst af löngun höfundar þeirra til að
viðhalda að breyttu breytanda göml-
um og að honum fannst góðum sið
sem skapast hafði fyrr á árum í stofn un
sem hann starfaði við og veitti forstöðu
um alllangt skeið. … Hugleiðingum
þessum var að ýmsu leyti þröngur
stakkur skorinn. Allar skyldu þær vera
jafn langar í flutningi, allar fluttar á
sama stað og tíma og tilefni jafnan hið
sama. – Þær bera þessa nokkur merki.
Samt yrðu þættir þessir hvorki fugl né
fiskur með úrfellingum eða breyting-
um eftir á. Þeir eru tímans börn.
Samtíma atburðir koma fram í frásögn-
inni, stundum ótvírætt en oft með
óbeinum hætti.“ (Töluð orð, 7–8).
Margt mætti segja um þessar
áramótaræður Andrésar, en þær eru
öllum tiltækar í fyrrnefndri bók og
því þarflaust að rekja efni þeirra
Andrés Björnsson á seinni útvarpsstjóraárum sínum.