Skagfirðingabók - 01.01.2011, Side 69

þeirra fylltu nær tvo tugi og komust
tólf þeirra upp. Ekki rakti hann þetta
beint, eins og best hefði verið. Nei,
„Skagafjarðarmegin“ urðu útúrdúr­
arn ir ansi margir og spurningunni
um, hvort ég þekkti ekki þennan eða
hinn, svaraði ég neitandi. Eftir stutta
frásögn af þeim Guðrúnu og Gunn­
laugi, rakti hann, með útúrdúrum
auðvitað, sig niður „Hörgárdalsmeg­
in.“ Þá leið mér betur, því eitt hvað
þekkti ég af nöfnum, þótt brota kennt
væri. Lauk svo þessari ræðu allri og
þótti mér kostur minn ekki góður,
maður, sem hafði gert það að ævistarfi
sínu að mennta ungmenni, þekkti
ekki forfeður sína! Þá spurði farþegi
minn um föðurætt mína. Ég svaraði,
sannleikanum samkvæmt, að hún væri
úr Flatey á Skjálfanda og úr Norðfirði
fyrir austan. „Þar þekki ég ekkert til“
sagði farþeginn og bráði nú nokkuð af
mér þunglyndið. Nú styttist að Kot­
um, en ráðrúm var enn fyrir spurn­
ing u, því nú vildi farþeginn endilega
vita, hvort ég ætti ekki konu. Hljóp
þá í mig kergja og svaraði óþarflega
stuttlega, að það gæti hann alls ekki
rakið, ég hefði sótt hana suður í Kjós.
„Á hún ættingja í Skagafirði?“ Ekki
gat ég neitað því og nefndi Bjarna
Halldórsson, bændaforingja á Upp­
sölum til sögunnar. „Jaaá, Bjarni á
Uppsölum, suður í Kjós.“ Þögn. Nú
sá heim að Kotum og ég taldi mig
hólpinn, ekki fengi ég fleiri skrokk­
skjóður þennan daginn. „Ekki veit ég
hvað konan þín heitir, en heitir
tengda móðir þín ekki Unnur?“ Auð­
vit að var þetta rétt. Unnur Hermanns­
dóttir var tengdamóðir mín, hennar
móðir var Ragnheiður Gísladóttir,
Ein arssonar, prófasts í Stafholti í Borg­
arfirði, en sá Gísli var einmitt bróðir
Halldórs, föður Bjarna á Uppsölum.
Einfalt! Á hlaðinu á Fremi­Kotum
kvöddumst við, hann ætlaði að ganga
við fé, ég hélt heim á leið, á nýjum bíl
í fögru haustveðri, dálítið kalinn á
hjarta vegna eigin þekkingarleysis.
Þegar til Akureyrar var komið fór ég í
kvöldmat til móður minnar, sem bauð
upp á nýtt kjöt og súpu í samræmi við
árstíðina. Ég sagði henni fréttir að
sunnan, af sonarsonum og öðru fólki.
Undir lokin lét ég þess getið, að ég
hefð i hitt aldraðan bónda vestur í
Skaga firði, hann hefði reyndar setið í
hjá mér alla Blönduhlíðina og inn a ð
Fremri­Kotum. Skemmtilegur og ræð­
inn hefði hann verið, að skag firsk um
bændasið, en hann hefði rakið ætti r
okkar saman svo glöggt, að mé r hefði
liðið hálfilla vegna þekking ar leysis,
69
STEFÁN Á HÖSKULDSSTÖÐUM
Stefán á Höskuldsstöðum á Héraðsskjala-
safninu á Sauðár króki.
Eig.: Héraðsskjalasafn Skagfirðinga.