Skagfirðingabók - 01.01.2011, Side 116

SKAGFIRÐINGABÓK
skólanum á Akureyri og varð guð­
fræðingur frá Háskóla Íslands 1956,
stundaði auk þess nám í klassískri
grísku við HÍ 1981. Baldur var lengst
af prestur í Vatnsfjarðarprestakalli við
Ísafjarðardjúp, og prófastur, og er
oftast nefndur séra Baldur í Vatnsfirði.
Baldur var sessunautur minn í barna­
skóla og unglingaskóla Hofsóss og
bund umst þá vináttu sem enn hefur
ekki fennt yfir þótt fjarlægðir og ólík
lífsviðhorf beggja hafi tekið á sig mis­
munandi myndir gegnum tíðina.
Þann 6. júlí 1934 fæddust þeim
Vilhelm og Hallfríði tvíburar. Annar
var skírður Birgir. Hann dó 8. júlí
2001. Hinn hét Leifur og var símvirk i,
giftur Sæunni Eiríksdóttur. Leif ur
and aðist 11. apríl 2011.
Árið 1927 keypti Vilhelm verslunar­
húsin á Hofsósi og fylgdi þeim gamalt
pakkhús frá 18. öld, elsta hús staðar­
ins. Er því er enn haldið við sem
minja grip liðinna alda og, eftir því
sem ég hef hlerað, stendur til að í hús­
inu verði sett upp skagfirskt sjóminja­
safn. Fer afar vel á því.
Pálmi Þóroddsson lét af prestskap
árið 1934 og eftir það fluttist hann,
ásamt Önnu, til dóttur sinnar og
tengdasonar, Hallfríðar og Vilhelms.
Þau bjuggu þá með börnum sínum í
miðju þorpinu í stóru tveggja hæða
húsi sem nefndist Baldurshagi. Eftir
að Vilhelm fluttist þaðan brott með
fjölskyldu sína var húsið skamma hríð
notað sem hótel en jafnframt skóli á
vetrum. Síðar var þar skreiðargeymsla
en loks var húsið endurgert og hefur
þar síðan verið rekinn veitinga stað­
urinn Sólvík, sem er þó aðeins opinn á
sumrin. Verslunarhús Vilhelms var
hins vegar selt sænskri konu. Lét hún
flytja það upp á bakkann, þar sem það
stendur nú, nýupp gert.
Auk þess að halda þungt heimili
með dyggum stuðningi Hallfríðar
eigin konu sinnar, hlóðust á Vilhelm
margvísleg trúnaðarstörf. Hann var
oddviti Hofshrepps í 12 ár, 1922–
1934, varð póstafgreiðslumaður 1922
og símstjóri 1944. Báðum þessum
störf um gegndi hann til 1947. Gjald­
keri Sparisjóðs Hofsóss var hann í 26
ár. Að auki var hann umboðsmaður
Brunabótafélags Íslands, formaður
Hafn arnefndar Hofsóss, gjaldkeri eða
formaður lestrarfélagsins á staðnum í
25 ár og loks í stjórn Raforkufélags
staðarins. Þá sá hann jafnframt um raf­
stöðina, sem stóð ofan við Pakkhúsið á
bakka Hofsár. Nætur sem daga þurfti
Vilhelm að vera til taks ef rafmagnið
fór af eða truflanir urðu á gangi
stöðvarinnar vegna krapagangs í ánni.
Þessu starfi gegndi hann svo lengi sem
rafstöðin var notuð, að ég held, og
hann sá um að hlaða útvarpsrafgeym­
ana sem menn komu með úr sveitinni
og þorpinu.
Vilhelm og Hallfríður voru hjálp­
söm nauðleitarmönnum. Var á orði
haft að Vilhelm hafi hjálpað mörgum
foreldrum við að fata son eða dóttur til
fermingarinnar. Fátækt var víða í
Hofs ósi og nágrenni á búskaparárum
þeirra. Sjálf voru þau með þungt,
barn margt heimili þar sem margir
fengu inni þegar svo bar undir, þeirra
á meðal sá sem þetta ritar. Fráleitt er
að ætla að Vilhelm hafi verið hátekju­
maður og langt í frá í samræmi við
það sem honum hefði borið vegna
starfa sinna fyrir sveitarfélagið.
Heimilið var orðlagt fyrir gestrisni.
116