Skagfirðingabók - 01.01.2011, Side 149

ÆSKUMINNINGAR FRÁ SAUÐÁRKRÓKI
og sópaði að henni hvar sem hún fór.
Hún var mikil sómakona og aldrei hef
ég kynnst duglegri konu en henni.
Auk þess að vera með stórt heimili
stóð hún fyrir veislum á Króknum um
áratugi, til dæmis voru Rótarýfundir
haldnir í stofunni hjá henni um ára­
raðir. Komu milli 20 og 30 menn á
fundina og alltaf var hún með veislu­
mat. Þá sá hún um veitingarekstur í
Bifröst. Í Sæluviku seldi hún til dæmi s
veitingar öll kvöldin. Þá er mér mjög
minnisstætt jólahaldið hjá henni. Á
Þor láksmessumorgun fór hún að gera
hreint og taka til í öllu húsinu. Vakti
hún ætíð alla nóttina við að undirbúa
jólin og á aðfangadagskvöld var jafnan
fjölmenn veisla og ekkert til sparað.
Man ég að kjötið var steikt niðri í bak­
aríi og sá Guðjón um steikinguna.
Ólína fór ekki í rúmið fyrr en löngu
eftir miðnætti og var hún þá búin að
vaka frá því snemma á Þorláksmessu­
morgun.
Elst barna Ólínu og Snæbjarnar var
Ólöf eða Lolla í bakaríinu eins og hún
var kölluð. Hún var afar falleg og góð
stúlka, mjög virk í félagsmálum. Hún
lék hjá leikfélaginu, söng í kirkju­
kórnum og starfaði mikið með U.M.F.
Tindastóli. Hún lést ung eftir fóstur­
lát, var trúlofuð Erlendi Hansen sem
er mikill sómamaður. Hún varð mörg­
um harmdauði og grétu bæjarbúar
hana. Hún var vinsæl og öllum þótti
vænt um hana.
Næst henni í aldursröð var Guðrún
eða Gígja. Hún var bráðfalleg stúlka,
ætíð blíð og lagði sig fram um að vera
góð við smælingja. Gígja hafði fallega
söngrödd og söng í kirkjukórnum hjá
Eyþóri frá unga aldri. Heyrt hef ég
upptöku þar sem hún syngur tvísöng
með Svavari Guðmundssyni, fallega
Lúðraflokkur hjá Barnaskólanum, f.v.: óþekktur, Heimsberg í
Salnum, Sigurgeir Snæbjörnsson bakari og Björn Blöndal.
149