Skagfirðingabók - 01.01.2011, Side 177
HÓLAÝTAN
dalsána. Það varð því úr að hann fékk
ýtuna leigða hjá Verkfæranefnd í þetta
verkefni.
Sigurður Pálsson, fæddur 1937,
fyrr verandi lögregluþjónn frá Hofi í
Hjaltadal, átti heima í Gamla bænum
á Hólum vorið 1944, en þar bjuggu
þá foreldrar hans, Anna Gunnlaugs
dóttir og Páll Sigurðsson. Honum er
minnisstætt að eitt sinn heyrði hann,
nokkru áður en ýtan kom, á tal þeirra
Kristjáns skólastjóra og Árna G. Ey
lands. Hann tók sérstaklega eftir því
hversu vel lá á Kristjáni, þegar hann
sagði við Árna: „Nú fer jarðýtan að
koma“. Sigurði litla brá, hafði aldrei
heyrt minnst á jarðýtu og datt helst í
hug eitthvert stórhættulegt ferlíki. En
þegar hann íhugaði málið frekar sá
hann að það gat ekki verið því það
hafði legið svo vel á Kristjáni. [27]
Vélin var flutt norður að Hólum
sumarið 1944 á vörubíl á tvöföldum
dekkjum að aftan, en slíkur farkostur
hafði ekki fyrr sést í Hjaltadal. Bíllinn
var í herlitunum og var svo breiður að
dekkin þrýstust út í börðin sitt hvor
um megin, þar sem vegur var niður
grafinn. Trausti Pálsson frá Brekku
koti (nú Laufskálum), fæddur 1931,
minnist þess að daginn sem komið var
með vélina, hurfu allar kýrnar frá
Brekkukoti úr högum sínum. Þoka
barst inn dalinn síðdegis og torveldaði
leit, en hann fann kýrnar suður á
Kollu gerði undir kvöld. Þar voru þær
að skoða og hnusa að vélinni, enda
hráolíulyktin þeim mjög framandi.
Eirík Eylands að vinna með ýtunni, sem seinna varð Hólaýtan, í ágúst 1943 á Akra
nesi. Verið er að hefja framkvæmdir við Akratorg á Akranesi, sem áður hét Skuldartorg.
Yfir tönn jarðýtunnar sér í húsið Skuld. Eigandi myndar: Þórunn Reykdal.
177