Tímarit Máls og menningar - 01.06.2010, Side 83

B a r n a b æ k u r e f t i r h r u n
TMM 2010 · 2 83
Tristan mótmælir því að eiga að flytja til Kanada og kallast þau
mótmæli á við búsáhaldabyltinguna. Hann ákveður að flýja að heiman
og hefst förin í raun daginn sem mótmælin byrja og ákveða söguhetj-
urnar ungu að hittast á Lækjartorgi. Þau verða því vitni að mótmæl-
unum en eru ekki beinir þátttakendur í þeim. Næstu daga er Tristan
á flótta þar sem hann sefur til dæmis yfir nótt í IKEA og leitar skjóls í
nýbyggingu þar sem hann hittir hóp erlendra verkamanna sem heldur
þar til. Flóttinn endar svo á því að hann gengur yfir úfið hraun til
Keflavíkur þar sem hann ætlar að leita skjóls í hesthúsi afa síns og
eyðibýli en þar hittir hann fyrir glæpamenn sem eru eins og beint upp
úr bók eftir Enid Blyton. Sagan endar svo í lausu lofti, Tristan finnst og
er fluttur á sjúkrahús, hann hefur eignast föður sem vissi ekki af tilvist
hans en við fáum ekki að vita hvort bylting hans hafi leitt til einhvers
eða hvort hann verði fluttur nauðugur til Kanada, burt frá ástinni sinni.
Við fáum heldur ekki að vita neitt um glæpamennina, hvað þeir voru að
gera og hvað varð um þá.
Bókin byggir á þriðju persónu frásögn sem er til skiptis sögð frá
sjónarhóli persónanna. Stundum fáum við mismunandi sjónarhorn á
sömu atburðina. Texti Ragnheiðar er vandaður og mikið lagt í form
sögunnar en einhvern veginn finnst mér vanta kraft í frásögnina. Fág-
aður stíll höfundar sem átti svo vel við í Sverðberanum, hennar síðustu
bók, virkar ekki sannfærandi í samtölum unglinganna sem mér finnast
stirð og ósannfærandi. Þau enda til dæmist margar setningar á orð-
unum „og svoleiðis“ og „eða eitthvað“ sem nær illa þeim sköpunarkrafti
sem býr í málfari unglinga af holdi og blóði. Söguefnið er fantagott og
vinnubrögð fagleg en mér finnst frásögnin ekki ná flugi. En kannski eru
rómantískar 14 ára stúlkur ósammála mér.
Hetjur eftir Kristínu Steinsdóttur
Í Hetjum kynnumst við reynsluheimi sem allt of mörg íslensk börn
geta samsamað sig við þessa dagana. Sagan segir frá Þórhalli sem er
fluttur með fjölskyldunni til Noregs. Reyndar eru þau ekki efnahags-
legir flóttamenn eins og svo margir en pabbi hans ætlar að kenna við
Háskólann í Þrándheimi í eitt ár. Reyndar ber sagan þess merki að hafa
verið dregin upp áður en allt hrundi og er líf fjölskyldunnar laust við
fjárhagsáhyggjur.
Þórhallur á erfitt með að eignast vini og langar aftur heim til Íslands.
Hann upplifir sig utangarðs og leiðir hugann oft að Múlla, dreng frá
Sri Lanka í gamla skólanum hans sem ekki hafði eignast neina vini.