Tímarit Máls og menningar - 01.06.2010, Qupperneq 104

Þ ó r u n n E r l u - Va l d i m a r s d ó t t i r
104 TMM 2010 · 2
stéttar fegurðardrottningar sem stunda skúringar, þær meika aldrei
neinn prins nema í Hollywoodmyndum, þær urðu og verða í mesta lagi
hjákonur prinsa. Þetta má þó góðra siða vegna alls ekki koma fram í
opinberu Öskubuskusögunni. Grimmar gamlar alþýðuútgáfur voru til,
þar sem blóðið sullaðist úr hæl og tá í stríðum straumum, sem var gott
og gilt og í samræmi við þáverandi opinberar refsingar glæpahyskis.
Eins var það víst í alþýðuútgáfunum óprenthæfu kynlíf sem vakti Mjall-
hvíti og Þyrnirós en ekki lauslegur koss. Í opinberu útgáfunum sem
færðar eru í æskilegt kristilegt horf, varð hjónaband að verða úr öllum
ævintýrum áður en dýpri ástir tókust, því kristnin bannaði holdlegan
sóðaskap. Laglega stúlkan sem skúrar gólf fór í prentaðri og viðurkenndri
sögu ekki í neina Sódómu karls eða kóngs, né var hún plötuð í hóruhús,
heldur fór hún í „betra land“ í hjúskap með ríkum karli.
Raunveruleikinn er þó ekki ævintýrið. Í raunveruleikanum nær
og náði dísin aðeins í ríkari eða fínni ef hann sé ljótari, eða þá hún
húkkar valdamann, afgamlan, ljótan og/eða sköllóttan, gráhærðan og
feitan. Viðskiptafræði ástalífsins selur fegurð fyrir völd og ríkidæmi.
Kynbombur eiga það til að sætta sig við nírætt kynlaust kríp í smástund
til að ná í arfinn. Heimsfrægar konur og ríkar eiga á sama hátt sjens í
yngra hold þótt þær séu gamlar, strekktar og úr sér gengnar.
Dagdraumar gömlu ævintýranna og lygamaskína Hollywood hafa
þrátt fyrir allt sitt heilaga hlutverk: losa sæl boðefni. Drauminn verður
að næra. Draumurinn um að komast hærra í grimmilegu stéttakerfi
inngróinnar mannlegrar goggunarraðar veitir afkomulega öryggis-
kennd. Draumurinn um hjónabandið veitir tilfinningalega sælukennd
og eftir ídealinu börn og ástarlosta. Þegar allir líkamshlutar eru spurðir
álits elskum við flest bara einn í einu, enda eiga margir dýpst innra með
sér minningu um innileg áralöng holdleg atlot við móður. Lostinn er
bara augnablik. Barn er twenty-five to life eins og fórnfús einstæð for-
eldri segja í gríni og alvöru.
Kristnin er dásamlega barnvæn og gefur heimssögulega séð furðulegt
einkaleyfi Adams á Evu og öfugt. Þar er jafnrétti á ferð sem stríddi gegn
ríkjandi hjákvenna-karlveldi við Miðjarðarhaf fyrir tvö þúsund árum.
Blessuð kristnin bætti því hag „góðra“ kvenna og barna þeirra. Þær
sem næla sér í karl ungar og sætar eiga hann með húð og hári lifandi
og dauðan þar til fyrir stuttu síðan, að upp úr öllum saumum rifnaði
og hór og skilnaðir urðu viðurkennt brauð. Þetta gildir í báðar áttir að
sjálfsögðu, með missi og ávinningum.
Konur eru í fyrsta skipti í sögunni farnar að halda framhjá án þess að
vera drepnar. Það er algjör nýjung og skrifast á enn frjálsara og jafnara