Tímarit Máls og menningar - 01.06.2017, Síða 54

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
54 TMM 2017 · 2
Ef þú værir ekki þú sjálf, hver vildirðu vera?
Tónlistarkonan Bat For Lashes.
Hvað er undarlegast við sjálfa þig?
Ef ég tala með barkanum þá hljóma ég einsog skrímsli.
Muntu einhvern tímann lesa upp ljóð þannig?
Góð hugmynd en þá verður ljóðið að vera stutt því þessu fylgja svo mikil
átök.
Hver er mesta ást lífs þíns hingað til – þó ástir geti varla tekið þátt í sam-
keppnum?
Börnin mín.
Hvenær og hvar varstu glöðust hingað til?
Þetta er svo stór spurning. Glöðust? Það er oft. Þegar ég fékk börnin í
fangið. Oft rosalega glöð þegar ég er búin að skokka lítinn hring, á alls
konar mómentum. Það er reyndar ein minning – kannski var ég glöð þá –
ég hef verið svona tólf, þrettán ára, var útí garði hjá Rúnari frænda mínum
að klappa Lappa hundinum mínum og hugsaði: þessa minningu ætla ég að
muna, að vera útí garði og klappa hundinum mínum, gott veður. Þetta hefði
auðveldlega gleymst án ákvörðunarinnar.
Hvaða dyggð er ofmetin?
Dugnaður.
En vanmetin?
Heiðarleiki. Fólk sem segir einsog er, segir hlutina umbúðarlaust. Öðrum
þykir það oft mjög óþægilegt.
Hvað er það dýrmætasta sem þú átt?
Minningar og góð heilsa.
Hvað lítur þú á sem hina mestu eymd?
Andlega fátækt og vonleysi. Og þegar fólk þarf hjálp og biður um hana en
fær hana ekki – einsog flóttamennirnir frá Sýrlandi – þá er eymdin hjá þeim
sem gefur ekki hjálpina en á að geta það.
Uppáhaldspersóna í raunverulega lífinu?
Ég er aðal aðdáandi barnanna minna. Þau koma mér alltaf á óvart.
Hvaða lifandi mannveru dáist þú að?
Ji, ég dáist að svo mörgum og get ekki valið.