Tímarit Máls og menningar - 01.06.2017, Blaðsíða 90
90 TMM 2017 · 2
Irene Hrafnan
Fólkið í skóginum
Í skóginum er tíminn eins og gróðurinn. Óreglulegur og undanþeginn sið-
menningunni. Blómgunartími, dvalartími, fengitími, burðartími, vinnu-
tími, gjafatími, klaktími, legutími, meðgöngutími, riðtími, samverutími,
sáðtími, uppskerutími, umferðartími, snúningstími, ofbeldistími, vaxtar-
tími, veiðitími, fótaferðartími, háttatími, úthaldstími, dauðatími, vímutími,
samfaratími, nauðgunartími, fuglasöngstími. Tíminn stjórnar sér sjálfur.
Það er eins með líkamana. Stundum líta þeir út eins og hverjir aðrir líkamar
sem ganga um götur borgarinnar en stundum ekki. Þá tilheyra þeir skóg-
inum, og engum öðrum stað í veröldinni. Afturendi felur sig í hnúskóttum
trjáberki eikartrés og brjóst líkjast mauraþúfum. Fjaðurgrasið í kringum
tjaldbúðirnar eru vel hærðir kvenmannskollar sem vaxa í knippum úr
skógarbotninum og meðfram hraðbrautinni, og moldarþúfurnar eru brúnir
vöðvar sem hnykla sig.
Líkama kvennanna má flokka niður í einstaka klæða-flokka. Búkur í
bleikum bol. Búkur í grænu pilsi. Búkur með fjaðraklút. Á sumrin klæðist
hún ljósbláum hlýrakjól úr sundbolaefni. Á veturna klæðist hún hvítum
loðskóm, hvítum loðjakka, og hvítri loðhettu við hvítar naríur sem eru
tveimur númerum of litlar. – Búkur í bláum kjól. – Búkur með ísbjarnar-
höfuð.
Á ákveðnum tíma dags stilla þær sólstólunum upp meðfram hraðbrautinni
og bíða eftir líkömum. Ef það er rigning hafast þær við undir marglitum
regnhlífum. Ef það er sól sömuleiðis.
Stundum koma líkamar manna og stundum líkamar glæpamanna. Lík am-
arnir eru stundum líka glæpalíkamar. Þannig kom það til að við fórum að
finna sífellt fleiri líkamsparta í skóginum. Fætur á hvolfi í rauðum plastbala,
kvenmannsbúk í lauftóftinni á milli lækjarins og búðanna, úttroðna sekki af
hárflókum, naglaafklippur í drykkjarvatninu og karlmannshandlegg vopn-
aðan skammbyssu í heybala.