Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Qupperneq 83

E l í n , ý m i s l e g t
TMM 2016 · 4 83
allt yfirbragðið. Sérkennilegt, hugsar Elín og rýnir í hársvörðinn til að athuga
hvort hárið er litað en sér þess engin merki.
Hún er klædd í hvítan stuttermabol sem virkar óhreinn en er að öllum
líkindum bara marg-þveginn og farinn að hnökra. Við bolinn klæðist hún
glansandi joggingbuxum sem hægt er að smella á hliðunum, hvítum íþrótta-
sokkum og svörtum lakkskóm.
Elín svipast um eftir úlpu eða jakka en sér ekkert sem tilheyrt gæti henni
nema kuðlaða vélprjónspeysu úti í horni.
Hver hendir peysunni sinni út í horn á fyrsta fundi á nýjum vinnustað?
hugsar hún og finnur til óvæntrar umhyggju fyrir unga leikskáldinu. Hún
sér fyrir sér þreytulega móður sem tíndi allt upp jafnóðum, kvartaði og vor-
kenndi sér fyrir fórnfýsina en vanrækti um leið að kenna barninu sínu ein-
földustu umgengnisreglur.
Þannig að ísvélin er í raun einskonar munnur? gellur í leikmyndahönnuð-
inum. Hún beinir spurningunni að Ellen sem fram að þessu hefur ekki sagt
aukatekið orð. Elín horfir á hana full eftirvæntingar, bíður eftir að litaraftið
breytist, að kinnarnar roðni eða hvítni en ekkert breytist. Hún beinir stein-
gráum augum að leikmyndahönnuðinum og svarar. Hún er kannski sjálfs-
öruggari en hún lítur út fyrir að vera, hugsar Elín.
Munnur eða sáðrauf eða rassgat, skiptir ekki öllu kannski, segir hún og
allir hlæja. Þá verður hún ráðvillt á svipinn. Hissa.
Að vinnudegi loknum, þegar Elín kemur heim, sér hún kassana á stofu-
gólfinu og ákveður að fara með þá í Sorpu. Ég hef ekkert að gera við óræð
tímahylki í mínu lífi, hugsar hún og léttir strax ósegjanlega.
Hún ber kassana út í bíl, keyrir út á Granda í ljósaskiptunum, hlustar á
útvarpsfréttirnar. Enn var lýst eftir fölleitum manni í úlpu með hanska. Hún
keyrir upp brautina, gámar til beggja handa, en þegar hún kemur að þessum
fyrir óendurvinnanlega sorpið man hún eftir dálitlu.
Gylltri dagbók með englum framan á. Þeir eru hugsi, með hönd undir
kinn. Amma hennar hafði gefið henni þessa dagbók.
Elín stöðvar ekki bifreiðina heldur keyrir áfram, framhjá öllum gámunum
og niður í bæ. Hún kemur við á taílenskum veitingastað, pantar sér pad thai
og fer með heim til sín, borðar á meðan hún horfir á sjónvarpsfréttir.
Kassarnir komnir aftur á mitt stofugólf.
Elín, ýmislegt.
Um kvöldið steypir hún nashyrningshornið og hefst handa við að undir-
búa næsta verk fyrir sama kvikmyndaleikstjóra. Brennda líkamshluta af
unglingsstúlku. Hún les læknisfræðilega úttekt á dauða af völdum bruna og
framkvæmir hryllilega myndaleit á netinu.