Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1960, Qupperneq 178

1960
— 176 —
á steingólf næstu hæðar, en lofthæð
er talin þarna ca 4 metrar. Þegar
starfsfólk frystihússins kom að slasaða,
iá hann á bakinu meðvitundarlaus, og
blæddi úr vitum hans. Starfsfólk frysti-
hússins mun hafa borið slasaða út úr
húsinu, en síðan var hann fluttur >
sjúkrahús Vestmannaeyja, þar sem
Einar Guttormsson sjúkrahúslæknir
gerði að meiðslum hans. Er talið, að
um 15 mínútur hafi liðið, frá þvi er
slysið varð, þangað til slasaði komst
undir læknis hendi.
í læknisvottorði I, dags. 10. júlí
1954, undirrituðu af Einari Guttorms-
syni, sjúkrahúslækni í Vestmannaeyj-
um, segir svo um ástand slasaða, er
hann kom í sjúkrahúsið:
„Komið var með slasaða hingað i
sjúkrahúsið. Hann var þá enn rænu-
laus, en rankaði brátt við sér. Mynd-
ir af höfði sýndu fracturu í frontal-
suturunni með brest í áttina að hægri
augntóft. Stirðleiki var í hnakka og
nystagmus. Myndir af baki, v. úlflið
og mjöðm sýndu ekki brot. Blæðing
var úr munni, sennilega af biti i tung-
una. Engin blæðing út um eyrun.“
Spurningu í sama vottorði um sjúk-
dómseinkenni svarar læknirinn
þannig:
„Meðvitundarleysi, mar og meiðsli
um úlflið, mjöðm og á baki. Fract.
cranii. Commotio cerebri. Distorsio
artic. radiocarp. sin. Contusio reg.
dorsi et reg. coxae sin.“
Sami læknir stundaði slasaða til 27.
júlí 1954, en þá var slasaði sendur í
Landspítalann til frekari rannsóknar
og lækninga. Fyrrnefndur læknir seg-
ir í læknisvottorði II, dags. 18. ágúst
1954, að slasaða hafi eftir slysið oft-
ast liðið illa, meðan hann dvaldist í
Vestmannaeyjum, og hafi hann meðal
annars fengið gastrointestinalsyndrom.
Sami læknir segir á þessa leið í ó-
dagsettu vottorði, sem lagt var fram á
bæjarþingi Vestmannaeyja 26. janúar
1956:
„Féll ofan af lofti í Hraðfrystistöð
Vestmannaeyja þ. 20. apríl 1954 ca 4—5
metra ofan á steingólf með höfuðið
undir sér. Hann missti meðvitund i ca
20 min. Lá í Sjúkrah. Ve. vegna þessa
frá 20. apríl—19. mai og aftur frá 28.
maí—27. júlí 1954 og þjáðist mikið af
höfuðverk, verk fyrir bringspölum og
uppköstum. Lá í Landspítalanum frá
27. júlí—25. september 1954 vegna
þessa slyss. Hann var sendur til Dan-
merkur í Rigshospitalet, neuro-kirur-
giska deild frá 25. september—6. októ-
ber 1954. Hann var með mikinn höfuð-
verk, velgju, uppköst og svima og
stundum dofa i hægri hönd.
Objektivt: höjre hánden, ret god
medvirken ved undersögelsen. Neuro-
logisk findes tonusforögelse i venstre
arm, samt begge UE. Reflexer livlige
pá venstre OE., samt begge UE., men
Babinski neg. Kraften let nedsat pá
venstre OE., ikke pá UE. Venstresidig
dyskoordination pá OE. Romberg og
gang. nat., Abd.-refl. nat., egale. Ingen
sensibilitetsforandringer. Öjenunder-
sögelse: intet abnormt. Röntgen af
craniet: intet sikkert abn. Röntgen
af col. cerv. viser let forsnævring af
venste for. intervertebrale 4 som fölge
af smáosteofyter.
Suboccipital encephalographi blev
gjort, der viste en ganske let dilateret
v. sideventrikel. Ventrikelsystemet lá
pá plads, og der var god luft i de
basale cisterner. Læknarnir í Rigs-
hospitalet töldu að hér væri um að
ræða Contusio cerebri seq. Diffus
atrofisk hjerneaffektion.
Þá lá slasaði enn í Landspítalanum
frá 20. júní—5. júli 1955, og var þá
sjúkdómsgreining spítalans syndroma
post-traumatica cerebri. Yfirleitt voru
rannsóknir þá negativar. Slasaði hef-
ur að sjálfsögðu þjáðst mikið í öllum
þessum sjúkdómslegum, en mun nu
ekki vera mjög þjáður lengur, enda
þolir hann ekkert að vinna eða reyna
á sig yfirleitt. Hann dvelst nú heima
lijá sér og hefur undanfarið fengið inj.
Physex 1500 ein. eftir ráðleggingum
sérfræðings. Ég tel ekki á mínu íeeri
að segja um, hvernig sjúki. verður i
framtíðinni eða hvort um algeran bata
verður að ræða, hygg, að það sé ot
snemmt, enda varla á færi annars en
taugasérfræðinga að kveða upp slíkan
úrskurð."
Sami læknir vottar á þessa leið 2.
marz 1958:
„í dag hefur farið fram taugaskoð-