Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2022, Blaðsíða 63

AlDA BjöRK VAlDImARSDóTTIR
62
eru önnur eins auðsuppspretta er líka komin skýring á því hvers vegna ungar
söngkonur fara þessa leið. Rappdrottningin nicki minaj segir um lagið sitt
„Anaconda“ (2014) að konur sem kunni að meta líkama sinn á hugrakkan og
djarfan hátt sýni aðeins að þær séu við stjórnvölinn í lífi sínu sem sé það sem
femínisminn boði.36 Einnig má nefna myndband Cardi B við lagið „WAP“
sem kom út 2020 og mörgum þótti klúrt. Eins og áður segir leggur greddu-
femínismi, sem stundum er líka kallaður bimbó-femínismi og „babe femín-
ismi“,37 áherslu á sambandið á milli kynferðis og frelsis í tjáningu, nautnir
eru settar í samhengi við kvenlegt sjálfstæði líkt og miley Cyrus og nicki
minaj lesa út úr myndböndum sínum.
Gill og Scharff segja í bókinni New Femininities, að í kringum 2005 hafi
enginn lengur notað orðið „kynjamisrétti“ (e. sexism) þar sem það hafi þótt
gamaldags og skondið. Fremur hafi ungar konur stuðst við hugtök eins og
val eða valdefling og ef orðið femínismi var notað hafi þurft að skella orðun-
um „póst“ eða „vald“ (e. powerfeminism) fyrir framan.38 Að mati þeirra gefur
hugtakið póstfemínismi til kynna breytingu eða rof innan femínismans sem
ögri engilsaxneskum/bandarískum femínisma (e. hegemonic Anglo-American)
og hans „ráðandi og nýlendu-herralegu rödd“. Hér er verið að fjalla aðal-
lega um tengsl annarrar bylgjunnar við forræðishyggju en einnig hvernig
póstfemínisminn fagnar ólíkri kynhneigð og kynþáttum. Þetta séu hvörf frá
annarri bylgjunni, endalok ákveðins tímabils í femínisma. Þriðja leiðin til
þess að skilja hugtakið sé að sjá það sem bakslag gegn femínisma sem felst í
þeirri hugsun að konur geti ekki fengið allt, eitthvað gefi að lokum eftir og
að pólitísk rétthugsun sé tegund af einræði. Um sé að ræða ákveðna hræðslu
þeirra sem aðhyllast póstfemínisma við það að karlveldið sé við það að falla.
36 Sama heimild.
37 Stéphanie Genz og Benjamin A. Brabon, Postfeminism. Cultural Texts and
Theories, bls. 65. Þess má einnig geta að þegar Britney Spears varð átján ára réð
hún klámmyndaleikstjórann Gregory Dark til þess að leikstýra myndbandinu
við lag sitt „From the Bottom of my Broken Heart“ (2000). Þótt myndbandið
væri alls ekki eins kynferðislegt og eldri myndbönd Spears, t.d. í samanburði
við lagið „Baby One more Time“ (1998), sleit hún samstarfinu stuttu síðar
vegna þess að það þótti skaða ímynd hennar. Sjá t.d. Craig Seymour, „Why
Britney Spears and mandy moore Hired a Former Porn Director“, Entertainment
Weekly, 4. febrúar 2000, sótt 1. mars 2022 af https://ew.com/article/2000/02/04/
why-britney-spears-and-mandy-moore-hired-former-porn-director/; og „Britney
Spears Fires Ex-Porn Director from Videos“, IMDb, 12. janúar 2001, sótt 1. mars
2022 af https://www.imdb.com/news/ni0057063.
38 Rosalind Gill og Christina Scharff, New Femininities, Postfeminism, Neoliberalism and
Subjectivity, new York: Palgrave macmillan, 2011, bls. 1.