Úrval - 01.02.1962, Page 70
78
ÚR VAL
og miklu starfsemi brjóstanna,
er ekki að undra, þótt þar geti
eitt og annað orðið að. Aðal-
hættan er krabbamein, og raunar
eru brjóstin hættulegasti staður-
inn, hvað snertir krabbamein
hjá konum. En ef konurnar gera
allt, sem í þeirra valdi stendur
til að ráða niðurlögum krabba-
meinsins, þegar er það er enn
á byrjunarstigi, á það í flestum
tilfellum ekki að vera lífshættu-
legt. „Bezta vörnin gegn brjósta-
sjúkdómum er að kenna konum
að rannsaka og fylgjast með sin-
um eigin brjóstum," segir Dr. C.
D. Haagensen, prófessor í skurð-
lækningum við Columbiaháskól-
ann.
Það er undarlegt, að frumstæð-
ar þjóðir virðast hafa komizt nær
því en hinar siðmenntuðu þjóð-
ir að kunna að meta á réttan
hátt starfsemi þessa furðulega
líffæris. í augum þeirra er nakið
brjóst ekki í neinu sambandi við
kynhvöt eða kynlíf. Það veldur
engum augnagotum — heldur er
það sjálfsagt merki um kven-
leika, uppspretta þeirrar fæðu,
sem allt lif spendýranna bygg-
ist á.
<5>----------------------------------------------------------------f
íslenzkir málshættir
Ást vex meö vana.
Gjörn er hönd á venju.
Oft eru vastcar hendur undir vondri kápu.
Stór rass þarf víöa brók.
Sjaldan bítur gamáll refur nærri greni.
Þungur er þegjandi róöur.
Betra er autt rúm en ílla skipaö.
Þar er enginn kenndur, sem hann kemur ekki.
Þögn verður aldrei á þing borin.
Snælega snuggir, kváöu Finnar, áttu andra fala. (andrar :
þrúgur, skíÖV.
Margur hyggur auð i annars garöi.
Engum er ár í ánnars óförum.
Þaö sjá augun síst sem nefinu er nœst.
Eigi leyna augu, ef ann kona manni.
Margt er baöstofu hjáliö.
4>-----------------------------------------------------------------^