Úrval - 01.02.1962, Síða 122

130
Ú R V A L
pakkann með hlustunartæki. Ef
tif heyrist, hörfa allir frá, en
hlustarinn hlustar þangað til tif-
ið hættir. Eftir það er komið
með röntgentæki að pakkanum
og hann gegnumlýstur, svo ein-
hver hugmynd fáist um, hvað
hann hafi að geyma. Ef sést
móta fyrir vírum eða sprengju-
þráðum, er kassinn með sprengj-
unni hengdur aftan i sérstakan
slóða og ekið með hann til viss
svæðis á Long Island (Löngu-
eyju), og þar er sprengjan
sprengd.
Undanfarin tuttugu ár hefur
dregið úr sprengjum af þessu
tagi af stjórnmálalegum sökum.
Aftur á móti hefur aðild unglinga
og geðsjúklinga aukizt.
Eftir að „Brjálaði sprengju-
maðurinn“, Georg Metesky. fékk
vist á geðveikrahæli i apríl 1957
var lögregludeildin ekki ónáðuð
af öðru svipuðu í langan tíma.
En sunnudag einn síðastliðið
haust varð fólk á göngu í
skemmtigarði einum i New York
fyrir brotum af sprengju, sem
hafði verið falin i blómabeði.
Og næsta sunnudag hristist Al-
menningsbókasafnið vegna
sprengingar.
Þrem dögum síðar kom það
fyrir á miðri Manhattan-eyjunni,
að þúsundir manna, sem voru
þar við hátíðahöld, flýðu i of-
boði vegna sprengingar, sem
varð í einum básnum i neðan-
jarðargöngum járnbrautarinnar.
Af völdum þessarar sprengingar
særðust 34 manns. Næstá sunnu-
dag þar á eftir sprakk sprengja
á einni ferjunni og olli talsverð-
um skemmdum.
Örfáum mínútum eftir að hver
sprengja sprakk, var lögreglu-
deildin komin á stúfana og gerði
sínar rannsóknir. Þessar rann-
sóknir leiddu í Ijós, að „Sunnu-
dags-sprengjumaðurinn“ notaði
leyndardómsfulla, aflmikla
sprengju, sem var ekki tengd
neins konar sigurverki.
Næsta sunnudag bar það til
tíðinda, að sprenging varð í ein-
um vagninum i neðanjarðarlest-
inni. Ein stúlka lét lífið og 18
aðrir farjjegar særðust. í þetta
sinn var dynamit i sprengjunni.
Nú var hafizt handa um að
Ieita uppi þá menn, sem höfðu
þann starfa að afhenda dyna-
mit eða gæta þess. Grunur féll á
nokkra af þessum mönnum; með-
al þeirra var valctmaður dyna-
mitsgeymslu einnar, og hafði
hann fyrr á ævinni verið geð-
veill. Hann viðurkenndi að hafa
verið nálægur, þegar sumar af
sprengjunum sprungu. Hann við-
urkenndi jafnframt að hafa stol-
ið sprengiefni, en neitaði hins
vegar ákaft að vera nokkuð við-
riðinn sprengingarnar. Hann
var sendur á geðveikrahæli, án