Úrval - 01.09.1981, Qupperneq 13

ÞRÍBURAR OG VISSU ÞAÐ EKKI
hringdi Bobby heim til sín og hróp-
aði: „Pabbi, pabbi, ég hitti tvíbura-
bróður minn. Shafran læknir svaraði
af skynsemi, ,,Bobby, ættleiðingar-
stofnanir skilja tvíbura ekki að.”
Hvorugum fósturforeldrunum hafði
verið tilkynnt að drengirnir væru ekki
einburar þegar þeir voru
ættleiddir.
Sunnudaginn eftir hittust Bobby
og Eddy aftur á Long Island og báru
enn frekar saman lífshlaup sitt. Báðir
höfðu háa greindarvísitölu; þó höfðu
báðir átt í námserfiðleikum á sama
tíma. Þeir höfðu báðir verið hjá
sálfræðingi 1977 og 1978 og verið
sagt að ræturnar lægju í ættleiðingu
þeirra, báðir kölluðu það ,,þvælu”.
Þeir höfðu báðir smekk fyrir stúlkum
sem voru eldri en þeir — og höfðu
staðið í alvarlegu ástarsambandi við
27 ára gamlar konur. Uppáhaldslþrótt
beggja var glíma (wrestling) og þeir
áttu sömu uppáhaldskvikmyndir.
,,Ég komst að því að hvenær sem mér
gekk illa gekk Eddy líka illa,” segir
Bobby. „Þegar mér gekk vel gekk
honum Þka vel. Þetta var stórkost-
legt.”
Þriðja eintakið
Þetta var bara upphafið. Dagblaðið
Newsday á Long Island frétti þessa
furðulegu sögu, um það bil tveim
vikum eftir að hún átti sér stað, og
hafði viðtal við tvíburana. Sagan var
endurtekin í New York Post og New
York Daily News.
Sama daginn og sagan birtist í Post
sá David Kellman, 19 ára háskóla-
nemi frá Queens, N.Y., myndina af
Bobby og Eddy. Hjarta hans tók
kipp.
,,Þeir tveir voru alveg eins og ég,”
sagði hann. ,,En fæðingardagurinn
fylgdi ekki með sögunni svo ég reyndi
að vera rólegur og flana ekki að neinu
fyrr en ég væri viss.” Heima hjá sér
um kvöldið rétti hann hikandi blaðið
að mömmu sinni og sagði: „Mamma,
líttu á þetta.” Clarie Kellman rétti
syni sínum eintakið af Daily News —
þar sem ekki bara var mynd af þeim
heldur líka fæðingardagur og ár — og
sagði: „Iittuáþetta.”
,,Þá vorum við viss,” sagði David.
,,Við fundum símanúmerið heima
hjá Gallandhjónunum. Eddy var ekki
heima en móðir hans svaraði. Ég
sagði: ,,Þú trúir þessu áreiðanlega
ekki, frú Galland, ég heiti David
Kellman og ég held að ég sé þriðji . .
Um kvöldið keyrði David ásamt
foreldrum sínum heim til Galland-
hjónanna. Eddy fylgdist með þegar
þau lögðu bílnum ,,og einn ég í
viðbót steig út úr bílnum og kom
heim að húsinu. Ég opnaði dyrnar
svolítið, lokaði þeim svo aftur.
Opnaði þær aftur, leit framan í hann,
og lokaði. Þetta var eins og eftir-
prentun í þrem eintökum — í þriðja
sinn sem ég opnaði sagði David með
minni röddu: ,,Ég hef ekki séð þig í
nítján ár — ekki skella á mig
hurðinni!” ”
Hægt nálguðust þeir hvor annan.
,,Ég trúi þessu ekki,” sögðu