Skírnir - 01.01.1881, Side 15

AUSTRÆNA MÁLIÐ.
15
og Ungverjaland rá8i Bosníu og Herzegóvínu til fess, aS halda
þar uppi eignarrjetti Tyrkjans? ESa í stuttu raáli: hafa ekki
Tyrkir raisst svo mikiS í vorri álfu, einmitt fyrir þá sök, aS
mönnum þóttu þeir illa aS því komnir og enn ver aS því búa?
eSa hafa ekki Slafar, Rúmenar og Grikkir losnaS undan valdi
þeirra, af því mönnum þótti, a8 þeir ættu minni rjett á
þessum þjóSflokkum, en þær þjóSir áttu á sjer sjálfum — og verSur
þá ekki hiS sama ofan á, þar sem þeir eiga hlut aS máli, sem
enn búa undir ánauSarvaldi Tyrkja? Svo má aS mörgu spyrja,
sem virSist standa í öfugu horfi viS álit frakkneska ráSherrans
og aSferSf stórveldanna í kvaSamáli Grikkja. í janúarmánuSi
sendi Barth. St. Hilaire umburSarbrjef til erindreka Frakklands,
þar sem hann harmar þaS, er svo hafi illa tekizt til meS gerSar-
uppástunguna, og kveSur sjer segi þungt kugur um málin, því ef
ófriSarbálife kvikni aS nýju á Balkansskaga, þá geti þaS færzt
víSar og jafnvel yfir alla NorSurálfu. Hann biBur því alla
gjalda varhuga viB friSrofunum og þeirra hörmulegu afleiSingum.
Marga furBaSi á þeim ummælum brjefsins, þar sem stórveldin
höfSu sífellt látiB svo vel yfir friSarást sinni og eindrægni. Sumir
sögSu líka, aB hjer væri iieldur mælt af æSru, og ráSherrar
soldáns hafa sjálfsagt hugsaS meS sjer, aBmú væru þó líkast fleiri
orSnir skeikaBir, og nú kynni boBum soldáns aB verSa betur
svarafe enn fyr, þó stórveldin hefSu gert hann (erindreka hans)
vart viBmælis verSan á Berlínarfundinnm síBasta. J>au huggunar-
boS komu nú líka frá Miklagarfei, aS soldán kvazt vilja gera
máliB aS nýjum álitum, ef stórveldunum þóknaSist aB láta erind-
reka sína ganga þar til fundar og ráSgast um, hvaS bezt væri
til lykta og úrslita. Hjer voru ekki á góSu völ orBin, og þetta
hafa stórveldin nú þekkzt fyrir skömmu (í miSjum febrúarm.)
— „þó varla nokkur viti enn, hve vænleg ráS þeir hitta.“ Oss
minnir þaS haft eptir Bismarck einusinni, aS MikligarSur væri
sá staSur, þar sem stjórnmálamönnum og erindrekum ríkja hætti
meir viB tortryggni og óráði enn annarstaSar, og væri þá vel ef
þetta rættist ekki nú, er hjer skal hefja „stórveldaslaginn11 —
og þaS í síSustu forvöS til aS afstýra böli og vandræSum nýrrar
styrjaldar. J>agar vjer skrifuSum þetta, höfSu menn sjer þaS til